Minggu, 30 Desember 2012

transfer duit lan makaryo

saiki dino setu lan sesok dino minggu, iki sore mau cobo nrasfer nang bank, meh nransfer nang rekening indonesia; jebulle tutup
nang nggon sijine, jeneng'e lulu exchange. laaah teko kono suwi bgt lan jebulle rak iso kirim duit nang indonesia tapi nang bank amerika iso.. yo kepekso kirim duit mung nang amerika, sing bank indonesia sesok2 ae
iki sesok yo kudu makaryo, hadeh rasane isih pingin istirahat lan teturon malah sesok wis kudu kerjo, rasane isih kurang le istirahat jee

yo wis makaryo meneh.. mangkel sakjanne

Minggu, 23 Desember 2012

asu ora iso turu tenan

asu iki, aku ora turu sewengi tenan, mbuh ngopo iki.. ciloko iki mengko nang kantor, iso kliyengan lan moto susah diajak kompromi..

Sabtu, 22 Desember 2012

Hari Ibu

Desember 22 dikenal sebagai hari Ibu,
terlepas dari pendapat dan sitiran banyak orang bahwa kesannya merayakan hari Ibu di Indonesia itu sekarang sudah bergeser haluannya, dari makna semula. Terlepas dari apa itu hari Ibu, setiap orang bebas untuk menyatakan apakah hari Ibu itu menurut mereka pribadi, ada beberapa orang menganggap hari Ibu sebagai hari biasa saja dan sebagainya.. secara pribadi saya nggak menyangkal atau mencoba melawan itu, silahkan saja.. toh nggak ada artinya juga saya berbusa-busa menerangkan makna hari Ibu kepada mereka 

Bagi saya pribadi, hari Ibu adalah salah satu (salah satu : please note this) saat dimana kita bisa mengucapkan batapa sayang kita kepada Ibu kita, betapa cinta kita kepada Ibu, betapa kita menghormati posisi seorang Ibu. Ini penting disaat jaman sudah menjadi begitu cepat dan orang sudah melupakan arti sebenarnya akan orang tua (baik bapak dan ibu), dimana orang sudah mengidolakan seseorang diluar keluarga yang mana nggak memberi makna dalam perjalanan kehidupan kita

Memaknai kehidupan bukan sekedar bagaimana kita harus bekerjaran dengan ruang dan waktu, lebih dari itu adalah bagaimana kita mulai untuk menghargai waktu yang diberikan Tuhan kepada manusia saat manusia iru masih dapat menghirup nafas kehidupan. Hidup itu indah kalau Anda tau bagaimana menghargai hidup ! 

Ibu adalah sosok yang hebat dimana saya probadi, bagaimana seorang Ibu memomong kita sewaktu kecil dan sangat sabar hingga dewasa, tak hanya dewasa; beliau selalu ada waktu untuk anak apabila si anak hendak berkeluh kesah, Ibu selalu mau meluangkan waktu dan mendengarkan apa yang keluar dari diri kita. Kasih dan cinta Ibu sepanjang masa, ya sepanjang masa! bagaimana tidak, sampai dengan kita punya keluarga dan punya anak.. si Ibu selalu dan akan tetap ada di samping kita.. apa yang kurang?

Sekarang kembali memaknai hari Ibu, apakah anda akan sekedar memaknai nya sebagai hari biasa seperti sehari hari atau anda kana memaknai nya lebih dari pada itu ? seperti halnya kita memaknai tanggal lahir kita, apakah akan memaknai seperti hari biasa atau lebih dari pada itu; dalam artian apakah anda akan melihatnya sebagai titik balik dimana anda re-positioning diri anda menjadi lebih baik ke depan, misal setting goal dan objectives, melihat kebelakang apa yang harus diperbaiki kedepan dan apa yang telah salah sebelumnya.. semua ini kembali kepada kita memaknai tanggal tanggal tersebut

Saya tentunya menulis ini adalah bagian dimana saya melihat hari Ibu adalah hari spesial yang harus saya hormati, saya adalah orang yang menghormarti Ibu saya dan bukan berarti diluar hari Ibu saya tidak menghormati beliau atau cinta kepada beliau, tidak sama sekali! tetapi saya melihat hari Ibu memang tepat untuk menghormati lebih kepada beliau. 

Adalah saat yang tepat anda untuk men-tilpun ibu anda, sekedar say hai dan mengucapkan betapa anda sayang dan cinta. Percaya dengan saya, hidup anda akan lebih dimaknai dengan rasa senang, lega, dan jauh dari kebencian sesaat setelah anda mengucapkan itu. Anda tidak akan melihat bagaimana cinta dan indahnya dunia jikalau anda tidak pernah mengungkapkannya.. percayalah. Orang yang selalu melihat dengan kacamata iri, dengki dan kebencian adalah orang yang selama hidupnya selalu melihat dunia ini 'negatif' selalu melihat bahwa masa lalu jauh lebih baik, selalu memperbandingkan.. dan orang seperti ini tidak akan pernah merasa 'secure' dan bahagia.

Dunia dan hidup ini masih tetap indah kalau anda tau bagaimana menghargai dan memaknai hidup itu sendiri !

Jumat, 21 Desember 2012

metu meneh..

lagi mau posting nang blog iki yen kene kie kentir, eee lagi ae konco kantor suwe email yen dewekno resign juga, gusti matur nuwun

bar aku metu selang dilit kan konco venezuela metu sasi november, desember awal seko wong reservoar minggat, lagi iki mau gentenan bagian macul minggat.. edan !!

aku kudu bersukur pilihanku kie tepat yen pindah kono, sing asli wong kono wae ra betah lan ra kuat, opomeneh sing pendatang cobo jal

dadi yo ono hilmah'e minggat kui mau, dalan sing dinehi gusti kan berarti sing paling apik nggo aku to? gusti ora sare lan bantuanne selalu tepat pada waktunya.. ora kecepeten pun ora ngaret! tepat !

Huuuhh jan asu !

iki pertama kali dino iki asu tenan ! kabeh wis ketok seko esuk sajak'e..
tangi ku kawanen amergo mbengi'ne nglembur nganti jam 2, orang ngopo2 sih.. mung browsing
tangi wis jam 6.30 esuk, rak yo wis kemrungsung aku, amergo tumpangan teko jam 6.45
langsung aku adus cepet2, ganti klambi lan sarapan tak plastiki meh tak pangan nang kantor ae pikirku.. tenan BB muni, "wis mangkat" pesen koncoku

sku nunggu nang ngarep, let sedilok mobil'e teko lan bablas nang kantor
tekan kantor, aku langsung sarapan lan males isih ngerjakno opo2, la pie amergo komputer isine ra ono sing mutu blas
USB lan CD rom rak iso diakses, dadi'ne aku karo moco2 sitik..
rodo sorean aku ditilpun bawang gedhe, dewekno njaluk progress report seko peta sing diwenehke wingi..
lah lagi wenehke wingi, njaluk langsung report'e saiki.. pie jal ? aku yo ngomong, wingi lagi ngenehke langsung dijaluki hasil'e.. yo aku ra iso detail laah

aku yo ngomong opo sing aku reti soal daerah kui ae, punjul seko kui aku ra wani ngomong.. soal'le wegah salah2.. 
dewekno sing luwih reti, kui tak baleni terus, kudune dewekno sing luwih iso njelasno daripada aku.. yen ngono aku dadekno konsultan ae seminggu bayar gedhe
iki opo...iki... telek asu tenan !

Kamis, 13 Desember 2012

tuku dual monitor

aku lagi ae tuku 2 monitor ukuran 22" kanggo kerjo karo nggo entertainment, mungkin kurang tepat yen istilah'e entertainment, tapi yen nggo skype, browsing lan liyane rak kui. sing conto nggo kerjo yo maen saham, karo usaha sing mungkin launch desember iki. estimasi sih cedhak ro natalan

sing durung aku tuku ono 2, siji laptop lan sijine perangkat nggo dual monitor, amergo kudu dituku yen ora yo ra iso dinggo soal'le.. mung regane rodo larang kui, kiro2 1.5 jt. aku bingung antara kui opo docking station

kelepas seko kui, aku mikir nggo njupuk S2 online, saiki uwong2 do njupuk kelas S2, lha aku mosok nunggu2 meneh? yen nunggu rodo suwe, bocah2 selak gedhe lan biaya tambah gedhe.. dadine aku mending gek ndang njupuk kelas'e ae saiki kan

aku rung takok pendapat'e mamah lan bojo sih, tapi mending jalan dhisik aelah.. yen wis kebacut meh pie jal dewekno

Rabu, 12 Desember 2012

sesasi punjul nang QT

wis sesasi punjul aku nang QT iki, asline nang njeron batin atiku isih durung iso nompo yen aku wingi metu sko Sam, punjul seko kui metu seko kumpeni sing asline isih apik banget karo aku.. memang yen tak delok memburi meneh pancen rekoso kok; aku ra mundak lemu, isine kuatir lan dilit2 ndelok BB utowo laptop, pikiran ra jenak lan tenang, turu rak tau jenak, pikiran sumpek lan gampang nesu yen anakku nakal utowo nangis, lan okeh meneh..

yen dipikir untung abot'e yo durung kroso banget saiki amergo pancen lagi 'merindu' Sam. Tapi opo arep dijabani terus urip sing ndak lek kudu tangi, tompo tilpun, mutuske sesuatu tur duit'e yo ra sepiro'o dibanding konco sing iso ngluangke wektu nggo keluarga?

kabeh kui dipikir jero jero, sak lawas'e yen tetep nang kumpeni sue.. yo tetep njogo warung terus; trus opo sing iso dikembangke? opo yao arep ngono nganti tuo lan ora nikmati lucu'ne anak? urip oleh egois, golek duit sing okeh lan sak terus'e, tapi bahagia'ne keluarga yo kudu dipikir to?

aku kie okeh pitakon seko wong okeh banget, knopo metu seko kumpeni suwe, knopo metu seko Sam, knopo iku lan iki.. kabeh do ora reti dalanku sing tak liwati nganti 5 taunan nang kono.. ora ngrasakno susah'e lan liyane

nang QT kan lagi sesasi punjul sithik, aku yakin kok yen wis ono keluarga bakalan luwih kepenak.. saiki wae rodo kepenak, jo meneh yen keluarga wis ngumpul.. tambah rame

aku dewe wis nyiapno aktivitas nggo bojo, tak arep arep sih dewekno iso njalanke usaha iki, aku mengko yo ngewangi tentu'ne. sekolah nggo anak sing saiki isih dadi ganjelan nggo aku kie, amergo aku pinginne anak kie tenang sekolah'e lan seneng..

Gusti mboten sare, aku ngarep ke sekolah nggo anak etuk sing apik lan ora larang, dadi iso nabung lan iso etuk sing paling apik nggo anak

Sabtu, 08 Desember 2012

Uwis sesasi punjul

wis sesasi punjul seminggu iki aku nang Q-it, tanggal Nov 1 aku tekan lan saiki aku nulis tanggal Dec 9 to ? sepanjang iki sih oke-oke wae, soal gawean kan asli anyar dadi kabeh sisih adaptasi, isih ngurus formalitas, isih nunggu iki lan kui. Nang kene kui, opo-opo mak cul... dilepas pak'de, arep kenalan-kenalan dewe, arep ngurus iki lankui.. iso bedo2 coro'ne.. dadi sing paling gampang yo nge-kon wong liyo, bayar duit.. bar !

Lagi wae aku tilpun Mamah karo bojo soal kene, kabeh mau yo ono apik lan elek'e.. terus nggo mbuang wektu, lagi ae aku bukak blog iki sejak pertama ku posting.. sasi Maret 2012, bareng tiap kali aku moco postinganku dewe.. edan tenan wektu aku nang Sam kui, isine mung misuh misuh, gawean ono terus nganti isine mung ngantuk lan kesel. Ditinggal anak bojo (meski saiki juga lagi adoh anak bojo), nganti kepie perasaan ku saat nang Sam.

Edan tenan, isine mung lungkrah, kesel, misuh, keloro-loro... amergo tiap kali moco kui, langsung kepikiran wektu semono... opo bener yen mereka nawari bali meneh nang posisi kui aku gelem ??? terus terang kui dudu sing tak pingin'i.. memang menarik, tapi koyo sangkar emas, kabeh diprovide, paket'e apik, gampang, dll.... tapi boro boro arep nilkmati... dolan dilit wae kesusahan.. tilpun ! SMS ! lan Email ! kuwi ae ndak jam sing dipikir lan didelokno... adus ae nganti tak gowo kok BB'ne... paranoid tenan to

pertanyaan nggo awak-ku dewe...

opo yo arep dipindo bale'ni ????

Nebus Doso

Dino wingi aku menyang grejo bareng konco2 seko Philippines, seko jam 2 nganti jam 4 sore... lagi sepisan iki aku menyang grejo Kristen nggo komunitas Philippines nang kene. Aku ditilpun koncoku jam 01.30 yen dewekno meh njemput nang ngarep apartemen, koncoku iki yo wong Philippines loo. Terus dewe mlaku dhisik nang omah'e amergo meh njemput anak-anak'e karo bojone, akhirnya aku iso kenalan karo bojo lan anak'e loro.. lanang-lanang lan wis gedhe, SMA ngono. Koncoku iki wis 6 taun ngrantau nang kene.. dadi anak'e yo wis sekolah nang kene

Seko omah'he, dewe menyang nang gerejo'ne.. tekan kono isih jam 01:45an, lan sing tak pikir gerejo kie bangunan gerejo koyo biasa'ne, tetapi iki ternyata omah sing disewo nggo tempat ibadah ngono. Tempat ibadah'e juga nang basement, dudu nang lantai dasar. Aku takon, opo sing nduwe omah weruh yen omah iki nggo tempat ibadah ? dewekno nge'iyani yen sing nduwe omah kie wis reti

Misa ne berlangsung 2 jam, diisi doa, nyanyian lan kotbah.. yo koyo biasane misa, cuman sing rodo bedo karo misa kebaktian Katholik, iki ora ono komuni. Aku sih wis rodo biasa yo, sejak aku makaryo.. kadang musti nang kebaktian Kristen, bahkan nganti saiki kadang-kadang menyang kebaktian Kristen.. tapi kadang yo nang Katholik. Kotbah'e diisi topik sing menarik, bahwa aku dino kui iso nang kono kie bukan karena 'tidak sengaja'.. tetapi ono sing mendorong ben aku mrono... mmmhhh menarik juga

Sak bar'e misa, ono acara mangan-mangan, nganggo sego :) yaia.. langsung ae aku njupuk, la seko esuk nganti kebaktian blas rung mangan blas, yo ngelih lah. Pas mangan, liyane do mangan ro ngobrol, aku dewe luwih fokus nang mangan.. asli enak lan ngelih campur dadi siji, opo menenh nganggo sego, dadi'ne nang weteng iso langsung whareg.

Bar acara misa lan mangan, ngobrol nganti jam 18.00an, lan isih arep diajak nang kota barang, aku sihi oke-oke ae, amergo isih prei gawean. Nang kota diajak mangan menah lan muter-muter, ngati bali apaertemen jam 22.00an... wis awak kie rasane kesel banget lan langsung nglegeses nganti tangi'ku jam 1200 awan :D

Minggu, 02 Desember 2012

Susahnya Nebeng Orang

Mungkin pembaca pernah ‘nebeng orang’, entah itu nebeng tempat tinggal/kosan/kamar, transportasi motor/mobil, atau makan/rokok dan sebagainya. Nah hal hal semacam itu terjadi mungkin sering sekali pada saat kita masih SMP, SMA atau kuliah dimana kadang memang istilah ‘mangan ra mangan sing penting kumpul’, sohib, pertemanan, ingin kumpul, rame-rame atau cuman sekedar ingin dapatkan fasilitas gratis tanpa membayar sepeserpun.
 
Nah, hal tersebut juga terjadi pada saya pada saat SMA atau kuliah; bukannya pada saat SD dan SMP nggak pernah, tetapi kejadian hal-hal ‘nebeng orang’ tersebut obvious pada saat saya SMA atau kuliah. Misal pada saat kuliah dimana saya nebeng makan di angkringan, karena si pemilik angkringan adalah teman saya, sehingga kalau lapar dan butuh teman ngobrol saya kesana dan nggak bayar (tetapi bukan berarti lalu saya makan seenaknya, palingan juga 1-2 gorengan dan minuman), atau pada saat kuliah; dimana saya pinjam printer milik teman atau tidur tempat teman untuk mengerjakan skripsi dan laporan.. mungkin suatu hal yang biasa bagi kita saat SMA/kuliah.
 
Disaat kerja pun, sekali tempo nebang iya, tetapi nggak yang tiap hari.. dan sepanjang ingatan saya, saya nggak penah nebang lebih dari 3 hari, pada saat belum ada kendaraan di Balikpapan (tempat pertama saya bekerja), saya menggunakan angkutan kota atau disana disebut taksi (sedang taksi argo adalah taksi sedan yang kita lihat di Jakarta), begitupula pada saat nggak ada makanan dan persediaan uang terbatas; yang saya lakukan ya menghemat untuk beli makan, dari 3x sehari menjadi 2x sehari, meski pada akhirnya saya mesti hutang kepada teman kantor karena memang sudah nggak punya uang lagi, tetapi bukan berarti saya nebeng orang kan ? karena saya berhutang dan itu untuk kali itu saja karena memang keadaan keuangan sudah nggak mencukupi
 
Setelah saya hijrah kerja ke Jakartapun demikian, ada teman yang tinggal di mess di bilangan Jakarta; kembali lagi saya merasa lebih bebas apabila semua dilakukan sendiri dan menjadi milik sendiri.. saya tidak mau tinggal bersama teman (bukan berarti nggak berteman atau nggak mau), tetapi lebih karena memang merasa ingin bebas dan sungkan saja menggunakan fasilitas yang bukan dedicated untuk saya. Sehingga untuk memudahkan saya untuk tempat tinggal; saya buru-buru mencari kos dan untuk transportasi, saya mengirim motor saya ke Jakarta. Hal-hal tersebut untuk memudahkan urusan saya kedepan. Begitu halnya pada saat saya berada di AS, semua terasa sangat nyaman dimana kita menjadi benar-benar mandiri sehingga memantapkan diri sebagai peribadi yang individual.
 
Nah menjadi lain dimana berada di Quite ini, untuk pengurusan berkas berkas kependudukan saja memakan waktu sangat lama dan cukup membuat ‘kurang nyaman’ istilah halusnya, hal ini dikarenakan dalam pengurusan tersebut; passport kita ditahan hingga urusannya beres, nah bagaimana mau pulang kampong dahulu atau melanjutkan urusan lain kalau passport saja kena tahan? Istilah residensi daja cukup memakan waktu… hadew, sedangkan residensi itu untuk pengurusan KTP Quite, dan dari KTP itu baru bisa untuk urusan selanjutnya.. semacam menyewa apartemen/rumah, beli kendaraan, alat komunikasi (modem internet, SIM card) dan sebagainya. Nah efek domino-nya berada diamna ? dikarenakan KTP tersebut, belum bisa kemana-mana (karena passport ditahan), mengurus visa untuk keluarga, SIM atau ijin mengemudi, dan memiliki kendaraan semuannya berhenti.. menjadi sesuatu yang nggak bisa dikontrol alias menjadi bola liar; kenapa saya katakana bola liar.. karena sesuatu yang diluar yurisdiksi saya, diluar control saya, semua lari ke Negara dan terserah Negara mau ketuk palu bagaimana
 
Jangan dikira urusan 4 item (KTP, visa keluarga, SIM dan pembelian kendaaran/pulang kampong berlibur) diatas cukup cepat, malah terbalik kok dimana 4 urusan diatas itu sungguh menyita waktu selama 3-4 bulan hingga semuanya bisa dikatan beres/didapatkan, jadi sungguh memakan waktu yang nggak sedikit dan kemana-mana menjadi terbatas.. bahkan hendak ke kantorpun dan pulang kantor selama waktu itu akan terus mencari temen tebengan atau kalau mau taksi yang ongkosnya juga nggak kira-kira, jikalau mau berangkat dan pulang kantor naek taksi, ongkos perharinya ~120 ribu rupiah/hari ! benar-benar sudah dah..
 
Saya harap sih segera sudah saya mendapatkan KTP dan SIM sehingga urusan akan sedikit lebih lancer dan mudah kedepannya, karena hal hal tersebut akan menentukan apakah saya mudah untuk beradaptasi atau tidak, ini sangat krusial dan penting, kalau urusan yang bisa kelar-kelar dan nggak jelas jluntrungannya kan malah menjadi kontra-produktif; baik bagi saya dan perusahaan. Saat ini sih saya masih coba untuk tetap positif thinking dan semoga semuanya akan baik-baik saja.. kita lihat saja teman !
 

Selasa, 27 November 2012

Edan wong kantor do gelut

aku kie lagi pisan iki ndelok wong kantor gelut, gelut'e ae ora baen2.. dirungokno sak lantai lan antara lanang ro wedok
ceritane sing wedok kie takok tamu sing mau kok ora ono, nang endi..
lah sing lanang wong bawang.. kui ngomong "aku lagi sibuk.. ojo ganggu, kowe ngopo bentak2 aku, ngopo ngakon aku... kowe dudu bos'ku, lungo kono.."
lhah keterusan, nganti mbentak-mbentak sing wong bawang.. wah edan pikirku... uuasu tenan iki ngrungok'no ngene kie.. mosok do koyo ngono to
 
edan... iki gemblengan mental tenanan.. asli... wong'e do sak'penak'e dewe lan ora iso dinyono..
ndang2 nesu ora ono sebab'e...
ndonyo'ne kene edan !

Kamis, 22 November 2012

Ngurus barang tekanan seko njobo

Dino iki ngurus dokumen kanggo bojoku, amergo barang seko negoro Sam meh teko akhir sasi iki nang Jakarta. Dokumen2 kuwi kanggo pengurusan nang bea-cukai..

Pengurusan bea cukai kui penting ben ora keno pajek amergo memang dudu barang impor kanggo didol tetapi barang impor sing nggo’ne dewe

 

Rabu, 21 November 2012

Ngantuk pak'de...

Wooaaahh… ngantuk’e poool… padahal wis turu lan kepenak,

Tapi angger moco paper boso londo, woalah… iso liyer-liyer.. moto kie koyo diganduli wesi 10kg asli ngantuk

Iki aku lagi moco sejarah watu nang lingkungan kene, maklum iki pindahan kumpeni dab

Dadi perlu sinau dhisik soal watu’ne

 

Nang kumpeni iki rak ono istirahat siang’e, dadi bablas seko jam 7 nganti jam 3 sore, emang keto’e si cepet yo, tetapi

Yo berat juga; sementara iki apiklah aku rak pernah telat.. amergo turu saiki wis teratur ora koyo mbiyen

Mugo2 gek ndang betahlah…

 

Selasa, 06 November 2012

nglepas barang, cukai lan ekspedisi

bakno ekspedisi apik kelas internasional kui ra njamin iso gawe gampang lan ngewangi dewe; malah gawe tambah runyam. asli.. ora worthied sama sekali

mosok biaya kirim 5 juta kok malah biaya pajek'e 2 jt dewe, iki opo ngono looo..

ditilpun yo ra diangkat, dadi nang ngastino kui.. customer kie digawe inferior dan powerless, gelem sakmono.. ra gelem yo karepmu

rak yo telo to yen ngono..

Minggu, 04 November 2012

KW - tekan

seminggu nang negoro ngastino jan kepenak tenan, ktemu karo ibu lan konco-konco

negoro ngastino ki pancen paling kepenak, opo opo ono, gampang golek'anne lan uwong'e ora kakean cangkem

tanggal 1 nov wingi aku menyang nang KW lan saiki wis tekan, dino jumat setu kie dino prei nang kene, rodo bedo karo nang pak'de sam lan liyanne. aku menyang kene dewean lan mengko lagi anak bojo melu, mungkin isih 2 sasi meneh lagi iso digowo

yen aku meh cerito nang kene, aku rung iso cerito okeh amergo cen lago dino kepindo aku nang kene; mungkin sesok lagi iso cerito okeh

sesok tak ceritakke opo sing ono nang kene

Minggu, 21 Oktober 2012

menyang bali

aku sak keluarga wis menyang bali Indonesia, terakhir aku nulis blog sasi Juli, sak bar kui ora sempet amergo irusan gawean

(bersambung)

tes

Sent from my iPhone - AT&T wireless network

Rabu, 11 Juli 2012

bapak morotuo sedo

iki mau etuk kabar sedih seko bojoku yen bapak morotuoku dino seloso, 11 juli 2012 sedo jam ~7 esuk; kabar iki koyo kabar disamber geledek atiku.. rasane sedih banget

kelingan jaman bapakku sedo jam 3.30 esuk 5 feb 2006, dino minggu; rasane yo sedih bgt.. koyo dadi mumet, ora karuan atiku, langsung mikir terus kedepanne aku pie.. lan okeh banget sing dipikir; kabeh mau campur aduk rak karuan

aku iso ngrasakne opo sing dirasakno bojoku amergo aku wis pernah dalam posisi kui, ora gampang nglalek'no.. wong istilah'e ameh ndak dino mbiyen sak omah, dolan bareng, gojek bareng lan nang grejo bareng sak keluarga.. ndang-ndang kudu pisah

kadang pikiran ngono kui ora gampang dilalekno, aku butuh setaun luwih nggo nyimerke, bahkan ndak ono sing cerito pie bapakku mbiyen pinter lan hebat'e.. roso atiku karo mamahku kadang njur podo takon 'cobo yen papahmu isih ono, ndah seneng'e....'

roso ngono kui selalu tak rasakno lan tak pikir nganti saiki, meski wis 7 taun papah ninggalke dewe dewe iki saklawas'e

Senin, 18 Juni 2012

mbalik nyangkul

atiku saiki separo seneng lan separo'ne senep.. seneng amergo saiki anak lan bojo wis melu aku nang kene, dadi omah wis ora sepi maneh lan dadi regeng suasana'ne

yen senep amergo mbalik nang rutinitas sing aku kie wis jenah, mung 'munggah utowo medun', mung koyo ngono terus tapi mesti gawe deg-deg'an tok

aku tekan kene ro anak bojo dino seloso, nganti aku ngetik iki; isih jetlag kabeh sak omah.. bocah2 tepar nganti jam-jam'an, aku lan bojo nglilir jam 2 esuk..

lepas seko kui, durung etuk kabar lanjutan aku lan bojoku; mugo2 sak cepet'e ae

Senin, 28 Mei 2012

seminggu meneh

seminggu meneh aku bali !! rasane wis ra sabar gik ndang minggat seko kene, asli mung gawe mangan ati lan loro weteng jee.. ora nikmat babar blass..

Gusti gek ndang aku etuk lan iso minggat cepet

Selasa, 22 Mei 2012

minggat telu

wis rodo suwe le aku sing arang nulis nang kene; iki aku nulis meneh amergo ono kabar sing kudu dikabari

konco2 ku wong loro meh mulih kampung, tur pancen wis wayah'he do bali kampung amergo wis suwe le macul nang kene.. dadi yo wis wajar, meski yo roso atiku rodo kepiye ngono, amergo konco jee, ditinggal ngono kui rak yo kroso banget

nah iki mau bali karo salah sijine lan dewe ngobrol nang mobil, bakno ono siji maneh sing meh bali.. tapi dikonkon bali ndadak; lak yo mak njegagik aku le kaget

dewekno sak janne isih setaun meneh tapi wis dikon mulih, amergo 'mungkin' kekurangan uwong.. lah.. njur batinku jebulle ono wong telu sing meh mulih kie???

iki jan wis ora sehat maneh, wis dibalik balik'ke saiki; lha nak aku kon milih aku juga milih balik ndeso. ngopo nang kene mung nyawah lan ora etuk opo opo meneh.. mending nang ndeso lan mbangun ndeso

pancen wis ora iso dinyono manrh meh kepie iki le muter muterke uwong nang kene, wis ORA SEHAT !!

jawaban yo rung ono... iki jan kepie aku dewe ora dong !!!!!!

Selasa, 15 Mei 2012

kok yo durung ono jawaban..

aku tetep berharap jawaban sak cepet te seko sliramu, aku wis ora kuat nunggu meneh.. kabeh wis berusaha sabar; uwis punjul seko 5 sasi, iki wis gawe ati lan pikiran serta awakku bundet ora karuan

yen kepikiran bon sing mau, rasane wis koyo meh pecah ndase; ora gawe kepenak nang pikiran.. kabeh kui bubar kabeh, ora ono jluntrung'e.. asli mung gawe mumet

Gusti.. endi sliramu marang aku.... :(

Senin, 14 Mei 2012

ngobrol santai karo bojo lan mamah

mau bengi ngobrol santai karo bojoku lan mamahku, ngobrol'le kepenak lan gayeng.. koyo koyo aku lagi nang kono; perasaan iki wis suwe aku pingini, kangen ngobrol santai lan geguyonan ngene iki

mamahku wis rampung le cek lab nang solo, luka'e apik2 ae ora ono infeksi mung tulang'e wis mati dadi opsi kepindo sing arep dijipuk yaitu operasi sesok awal Juni iki; aku harap kabeh'e lancar2 wae.. Gusti, paringono berkah lan perlindungan

bapak morotuo senen iki yo meh operasi nang sarjito jogja, operasi pemasangan pen nang tulang belakang; aku yo berharap lancar kabeh..

aku harap iki kabeh cobaan wis bar nganti sasi iki wae; uwis uwis, kabeh wis keloro loro, kesek, awak lan pikiran lungkrah.. wis keforsir kabeh..

bojoku terang ae pikiranne bercabang-cabang, mikir anak cilik2, bapak'e meh operasi, mamahku yo meh operasi, omah bekasi sing ora kemonitor, urusan visa, sim, lan kabeh2'e kui

anakku sing cilik dewe kie yo saiki ndagel, gayane ki wis koyo bos ae.. lunggoh karo malang kelek; jan ngegemesi hehehe..

aku dewe isih tetep ngengarepi ono jawaban positif lan gek ndang pindah, susah'e keluargaku lan keluarga bojo.. kui juga susahku; dadi kekarepanku marang Gusti gedhe banget. Gusti paringono sing paling apik lan positif kanggo kabeh2 e termasuk aku. Amin

Sabtu, 12 Mei 2012

Jawaban Durung Teko

Aku nunggu nunggu jawaban sing aku wingi ono ketemuan, durung teko-teko
iki wis 3 dino seko aku ono ketemuan wingi, mungkin isih awal tapi aku wis ngrasakke soyo suwe suyo ra betah nang kene
ora mergo ngopo-ngopo.. amergo wis cen ora nyenengke meneh..

mugo2 Gusti maringin jawaban sing aku njaluk'ke... 

Rabu, 09 Mei 2012

meeting jam 7 esuk

dino iki mau meeting jam 7 esuk, asli aku turu 1 jaman tok, untung'e wengi yo wis katuk le turu :)

jam 22 tekak jam 2 esuk ngobrol mbik bojo ngalor ngidul, gojek bareng..; wis manteblah

meeting mau esuk asli lancar, maturnuwun Gusti; dino iki blas ora misuh sik.. amergo macul le leren dilit; terus kabeh'e lagi minggat :)

mugo2 kabeh'e sesuai pengharapan lan lancar jaya ah.. wis kesel aku nang kumpeni iki; gawe stress lan edan; iso2 mlumpat seko lantai 20

Gusti, mugo2 jawabanne positif !

Senin, 07 Mei 2012

Dino Asu

dino-dino iki rasane mung pingin nesu lan misuh-misuh,
awakku loro banget, lemes... aku wis ra kuat, meeting dino iki mau mung ngantuk lan kesel..
iki kumpeni terutama group iki wis ora bener maneh

wis rusak

Kamis, 03 Mei 2012

OTC dagelan

ndeleng OTC dino iki mau asli mung dagelan alias gombal mukiyo, ora mutu isine.. tak pikir kie luwih apik lan temoto eeee bakno malah mung ngobrol2 telek..

asli ora menarik babar blas, gawe mangkel ae isine tapi ra ono jluntrung'e. mendingan mau ngomah malah iso bobok manis.. iki malah panasen lan rak mutu babar blass

tai !

Selasa, 01 Mei 2012

awakku rasane remek

awakku saiki rasane remeg tenan, kuesel banget. dino iki ae nang meeting aku isine mung protes ngalor ngidul wis ra peduli meneh..

aku wis bacut mangkel karo nduwuranku, dadi wis luweh-luweh; kalah cacak menang cacak !

bar meeting rosone isih kesel banget lan terus ngawasi traktor loro sing lagi mbajak sawah; ngrubah target lan komunikasi.

wis rodo awanan.. mangan nang kantin sekolah karo konco; terus bali nang ruangan

tekan ruangan ngantukku jan ora ketulungan, aku keturon nang kursi ruangan cobo.. tangi langsung awak isih ngantuk lan kesel; cepak2 lan jam 2 awan minggat mulih omah! luweh batinku, kesel banget kok! wong liyo yo ra peduli ae kok, ngopo aku peduli banget

arep ngulihke yo kono, arep mindahke yo kono.. wis ra peduli meneh aku. ngopo ndadak ribut ! bar tekan ngomah.. adus banyu anget, trus turu.. nganti whareg !!

asu tenan kok iki perusahaan; ora reti gawean sing abot ngene lan malah sak penak'e ngemprok2 pegawe !!

Senin, 30 April 2012

lewat taman memorial

dino iki mau aku nglewati taman memorial, meh ndeleng reliant stadium kie koyo pie..

wektu nglewati taman kui aku langsung kepikiran gek jaman biyen mlaku2 mrono karo keluargaku.. ati iki rasane keloro loro; isih eling aku jaman mrono numpak sepur, nang kebun binatang, ngguyu bareng.. duuh gusti, aku wis tambah ra betah nang kene, ora mung kui mergo mlaku ngono tapi karo mikir sawah..

rasane wis ora karu karuan ati iki, ora nikmati babar blas lan rasane jan ora kepenak !

gusti, paringono dalan terang

Minggu, 29 April 2012

bajingan tengik

kenopo subyek'e bajingan tengik? dini iki aku cerito uneg unegku karo bojoku; pancen wis ora iso tak tompo meneh keadaan ngene iki; remuk tenan kok.. turu ora tenang, ndak pirang menit ono email, ndak pirang menit kui juga isine aneh2 ae

pancen bajingan tengik, asu ! asu lan bajingan tengik iki kanggo keadaan sing ngene iki, ora nggo sopo2; lha gawe mangkel tok

pikiran ora sumeleh malah tambah ndodro ra jelas lan ora karu-karuan; kabeh mau kudhu kepie maneh ? aku kurang opo maneh ? arep njaluk opo maneh ? wis babak bundas to pikiranku..

iki ki meh nganti kapaaaaannnn...!!!!!!

urip sak madyo

aku dino iki ngroso keloro loro, 2 traktor lagi macul sing 1 traktor lagi arep mlebu nang sawah

awakku kesel banget; aku koyo ra nduwe urip; dino dino mung isine loro ati lan kurang turu; opo iki sing jenenge urip mampir ngombe? opo iki sing jenenge urip kui tergantung dewe nikmati gawean ? aku ngroso ora

awak lan pikiranku kesel banget, isine mung jan ngantuk lan kesel; ora pikiran, ati lan awak.. kabeh kesel

anak bojo nang indonesia
ndak dino mlebu kantor, ora setu yo ora minggu
pikiran mikir sawah lan nyiapno data; probabilitas lan kabeh kabeh'e

aku ra iso suwe suwe ngene iki, atiku wis koyo digaris garis, pikiran koyo dicacah cacah, awak koyo mung dikon mlayu terus, aku ra iso nikmati opo kui spring, summer, winter, sasi april, juni utowo desember

aku nganti ora mikir kapan ulang tahun, kapan prei, kapan natal, kapan kudu nang grejo.. aku kangen kui kabeh; ngroso kangen masa masa kui.

batin atiku wis keloro loro; pikiranku wis mbundet, awakku ora nambah lemu, keluarga adoh, kabeh mau mung isine lelah...

gusti, yen aku dikon ngene terus, aku wis ora kuat, ora iso, ora menungso meneh.. wis koyo zombie lan robot/ mesin

isine kerjo kerjo lan kerjo tur ora ono leren'ne meneh.. opo iki sing mbok karep'ke nang aku dikirim nang kene?? dungo ku ra dijawab jawab, kabeh mau mboh nang endi;; kowe nang endi aku yo ra reti.. awakku wis remukd gusti

Kamis, 26 April 2012

nyangkul meneh

wis nyangkul meneh !!!!! ora leren2 awak iki, nyangkul terus gaweanne..

Senin, 23 April 2012

buajingan !!!!

....

kurang ajar

asu ! wis jam siji mau tak kandani lan sepakat bahwa landing 5 kaki ditambah; kok yao lagi saiki tilp ngalor ngidul bingung dewe.. lak yo bajingan !!

wis tak andani lan tak pikir iso mikir dewe; amergo bocah'e jare pinter, aku terlalu percoyo, bakno koyo tai ! ora reti lan bingung aku komunikasine ki pie ngono lo nang sawah; kok ora iso integrasi siji lan liyone, kabeh mlaku dewe2 lan ora takon ngalor ngidul.. jan buajingan tenan

mangkel ku okeh banget amergo ora iso diatur tur sok tau; mbok yo anggo utek sithik ngono lo, ora kakean sing sing, browsing, facebook, utowo liyone.. iki bisnis serius lan butuh wong sing serius; ora sak karepe dewe, la yen ngene ki asli ciloko kok.. ora mutu tenan.. kudune ki ndang sekolahno;

wong kene kie arang sekolah dadine yo mung ngono2 wae, ora dong, mumet, sok tenang, ora reti esensi gawean bahwa kudu sinau sing tenan ! mangkel tenan aku iki sak janne.. ora sithik mangkelku

Minggu, 22 April 2012

nyebahi

dino iki mau asli mung nyebahi, aku nganti mangkel banget ! lha pie, turu nganti jam 11an, tak pikir kabeh oke.. trus meh adus; eeeee henpon bb bakno mati, pantes ra krungu kabar opo2

sing diwedeni kie rak yen ono tilp trus ra keangkat amergo henpun remuk kui, wis tak restart.. ngising ! malah suwi bgt loading'e... njaluk'e opo sih ??? opo kurang sabar aku sasen sasen dokoyok ngenek'ke ?? opo kurang nrimo aku.. heeehhh ???

asli dino iki dino nyebahi; aku ben dino mung ngomong dewe, nglamun, asu jan marai edan !! liyone durung ono jawaban, lhak yo kenthir.. iso mati edan aku nang kene, njalukmu kie opo heeh ? njaluk aku mati.. yo gek ndang dijipuk ae.. rasah kakean sing sing.. gawe mangkel !

Sabtu, 21 April 2012

asu tenan.. ora leren

asu bajingan..!! ora leren tenan iki, siji rampung, sijine mumet lan sijine ora dong gek ngopo saiki; la nak ngene ki jan gawe tambah ra betah kok.

pie le arep leren lan istirahat wong ora tau bar-bar.. terus ae ra ono rampung'e.. asli kesel tenan awak iki ora ono istirahat'te babar blass.. kabeh mau mung gawe mangkel lam gawe nggresulo nang ati... asu asu !!!!

Rabu, 18 April 2012

asu tenan

esuk esuk ditilpun jam 2 esuk seko sawah, macul'le salah.. munggah terus nganti keno tanggul ! asu ! asu !

aku wis ngomong yen butuh medun ganti sudut gen ora keno tanggul; e sing siji ngeyel lan sijine mbuh ngopo.. ora peduli..

ngene iki sing aku paling ora seneng amergo do ora iso ngerti maksutku; mangkel aku amergo ngene iki; wong sing ngeyel kui susah didik didikanne; wong aku kie wis ngomong ping bola bali; yen kui kudu didon'ke !!!!!!! asu !!!!

wis ngono ra ono jawaban meneh seko liyane !

Selasa, 17 April 2012

sayah banget

dino dino aku ngroso awak tambah sayah lan pikiran dadi tambah ruwet alias ora tertarik meneh nggo nerusno kerjo nang kumpeni iki,
iki kumpeni wis koyo ora nduwe prospek nggo aku, aku ngroso ora iso sinau luwih seko kene..
golek lowongan lan okeh banget sing wis tilpun nang aku, tapi kabeh kangelan wektu ngomong soal sponsorship lan paket expat,
pingin'ne podo paket lokal; yo paket lokal wae tetep butuh sponsor meneh, memang iki negoro'ne sopo..
 
aku wis jenah lan wis ora ndeleng ono masa depan kumpeni iki, kabeh duit mlayu nang project sing bakalan ora jelas jluntrung'e;
bener-bener wis asli 'gambling' sing jelas bakalan nyerot duit luwih akeh; padahal jelas jelas okeh project sing mungkin gedhe biaya'ne, tetapi luwih 'sustain'
tinimbang iki...
 
aku wis ora reti meneh iki meh dadi opo mengko kumpeni, jan bobrok njobo njero..
mugi-mugi Gusti gek ndang ngrungokno dungo'ku...
 
amin
 

Senin, 16 April 2012

ra menarik

saiki dino setu minggu aku nang kantor,
ora mergo ngopo-ngopo, tetapi aku ngroso yen dengan nang akntor, seku iso mbuang wektu sing ono
lan setidak'e iso ngerjak'ke liyone, gawean kantor sing mungkin rung rampung
 
tetapi sak janne aku wis ora jenanh nang kantor iki, wis ora menarik babar blass...
 

Kamis, 12 April 2012

anak kangen

mau bengi aku skype'an karo bojo, terus aku njaluk video call, amergo wis suwe ora ndelok anakku. banjur dewe video call lan anakku no 1 ndelok aku mung ngawaske aku terus, meneng ae.. rasane koyo dewekno ki ngomong 'kangen' tapi kan amergo isih cilik rung reti kosakata kangen.
banjur meneng ae lan ndelengke nang kamera terus; trus bojoku ngajak dewekno berhitung boso inggris, pinter banget.. wis iso ngitung lan nyanyi.
trus ndak kamera dipindah, dewekno ngoyak lan pingin ndelokno aku, wektu nangis lan ndeleng aku terus meneng nangis'e
njur wektu ndeleng fotoku, ngomong 'papah.. papah.. papah..' duuh roso ati iki kelaran laran rasane; isih cilik tapi ngerti bapak'e, ngerti sing didelok lan diajak ngomong..
wektu ndak iso diputer lan aku bersyukur iso tetep ndelok anak anakku tumbuh, aku ra pingin kelangan setiap momen dalam hidup mereka..
gusti....

ulang tahun

tanggal 10 april wingi ulangtahunku, okeh konco2 ngucapke selamat karo aku via SMS lan FB, ati rasane seneng amergo ulangtaun iki aku dewean lan ora ono sopo2.

kado paling spesial seko mamahku lan mbakyuku sing eling ulangtahunku; rasane seneng banget. amergo keluarga isih eling kapan aku ulang tahun

taun iki taun pembaruan, golek kumpeni anyar, pengalaman anyar, gaji anyar lan kehidupan yang lebih baik.. urip sing berkualitas ! manfaat'ke wektu sing ono dengan penuh kualitas !

seneng rasane yen iso ulangtaun nang jogja sak'janne..

Selasa, 10 April 2012

dino senen

dino senen iki dino sing paling nyebahi, okeh tumpukan gawean tikno mung kui2 wae.. asli ora ono ilmune blas.

sing mesti tak arep2 yen dino2 kerjo ki malah dudu gawean utowo kabar kantor, nanging jawaban nggo lamaran.. ditompo utowo ora, mung kui wae sing marai iso gawe penyebar semangatku

Senin, 09 April 2012

ngenteni

koyo ngenteni tukuling jamur ing mongso ketigo
aku iki prasasat loro tanantuk janji

okeh tulodo
wong demen cidro, uripe rekoso

Minggu, 08 April 2012

hadiah Paskah

kamu harus merubah cara pandang
wong kerja sesuai dengan jurusanmu

Sabtu, 07 April 2012

Paskah

selamat PASKAH !!
 
Paskah taun iki dewean
Paskah taun iki ra nang grejo
Paskah taun iki adoh anak bojo
Paskah taun iki adoh karo keluarga
 
Paskah taun iki ora nyenengke
Paskah taun iki ora semangat
Paskah taun iki ora rame
Paskah taun iki ora plong
 
Kapan koyo ngene ki rampung'e
Kapan koyo ngene ki ndang bubar
Kapan koyo ngene ki ben ndak wis
Kapan koyo ngene ki UWIS UWIS UWIS !!!!!!!!!!!

isi ati

sesasi uwis seko aku menyang indonesia,
sesasi uwis aku ngalami urip dewe,
sesasi uwis aku diuji ngurusi omah,
sesasi uwis aku wis ora sabar lan gundah

duit koyo wis ora dipikir maneh,
duit ora iso tuku kesenengan,
duit ora biso gawe ati seneng,
duit ora iso nggo ngganti kesepian

dino sore ngene mung lingguan nang njobo,
dino sore ngene mung ngrokok,
dino sore ngene mung meneng ae,
dino sore ngene blas ora ngobrol langsung

aku sumpek
aku kesel
aku gundah
aku rampung

gusti kowe nang endi
gusti nopo ra njawab
gusti nopo aku mbok koyo ngenek'ke
gusti jawab aku

meski tlah jauh

kadang angan
terbang jauh keawan
rasa rindu kian melawan
dingin dan kelam remukkanku didalam

kadang murung, meluap tak terbendung
rasa sesal semakin menurun, sejak kau pergi
berlari dan menangis...

ref.
meski tlah jauh kemana, kau coba tuk sembunyi, suatu saat nanti akan kembali.. jua..oleh cinta

telah lama, kabar menghampar
namun kisah kita takkan mudah terlupa

ref.

ilang kabeh

edan.. ilang kabeh file lan software sing tak simpen okeh banget nang lapie; karo pdf2 barang; ono 60 giga ilang !!!!!!

asli nggo nggolek'e wae perjuangan banget malah ilang kabeh saiki

Kamis, 05 April 2012

rasane kangen banget

mbuh knopo tapi rasane aku kok kangen banget karo anak anakku yo, ndelok fotone lan video karo suarane koyo pie ngono rasane..

mengko tak ceritani meneh

Senin, 02 April 2012

komplain vs fakta

aku ora reti secara pasti yo bedo ne komplain terus mbik fakta; masalahe kok koyone aku okeh komplainngalor ngidul, tetapi aku rumongso bahwa aku ora komplain tapi ngomongke suatu fakta

pie dudu fakta yen pancen salah kok, aku cobo ngomong nang forum meeting lan ora ono sing nggatekno lan cuek; padahal kui mau fakta sing bener bukan komplain, iki misal'le

1. ora ono SOP sing jelas, sample kui dijupukndak 30', 60', opo ndak 90' ?

2. peta kudu warna, yen aku hitam putih ae amergo wong sawah gen iso ngeprint yen printer b/w

3. survey sing pener nggo diupload kui md, inc, azi

4. wong nang sawah kono kudhu ditraining, kurang bgt teknikal'le

5. soal perubahan target, sing ndadak anggo proyeksi

6. jogo warung tapi kon ngurusi kabeh, la sing 'umum' kui gaweanne opo

7. soal pihak ke 3, sing arep diilangno

8. yen meh landing, prosedur sing pasti ra ono

9. gawe peta sing ora ono direction

10. real time nang software sing 3d

cobo kui mau sing aku isih eling ae aku setidakke wis nulis 10 minim; aku percoyo okeh sing aku wenehi masukkan anggo dasar fakta ! meneh, iki ora komplain, tapi okeh sing ora bener.. tapi opo cobo.. ora dirungokne lan ra digagas

aku kie wis nganti umbelen nggonku sing ngomong, tapi kabeh mau mung dilebokno kuping kiwo metu kuping tengen.. kesel awakku ndeleng koyo ngene iki. Gusti...Gusti...

uwis ora nduwe niat

urip ku nang kene wis ora ono niat nggo tetep bertahan, ora ono sing iso gawe aku tetep pingin bertahan nang kumpeni iki

okeh banget sing gawe pikiranku judeg lan ora betah maneh, satu kata : CUKUP !!

dongo ku marang gusti mung kepie aku iso gek ndang lungo seko kumpeni iki sesegera mungkin, amergo wis ora sehat maneh, ora mung nggo aku ne tetapi nggo kabeh kabeh'e

rasane mung ora krasan, ora semangat lan ora nduwe passion koyo jaman mbiyen; kui mau amergo ora ono direction sing jelas.. macam tersesat nang hutan tapi ra nggowo kompas, dadi kumpeni iki koyo ilang orientasi maneh..

Sabtu, 31 Maret 2012

konco kantor minggat maneh !!

aku meh nerusno blogku sing wingi sempet ora tak terusno amergo awak lungkrah

wektu aku lagi ndeleng sawah, bb ku muni lan tak woco ono kabar opo nang kantor; jebulno ono wong kantor resign maneh alias minggat

dadi sasi maret iki ono wong loro sing wis minggat seko kumpeni; iki wis ono sing salah kok. rasah kakean cangkem wong nduwuran; rasah susah2 mangkas uwong, lha dineng'no wae wis podo minggat dewe2 kok..

amergo nopo kok do minggat? amergo uwong wis ora di-uwong'ke meneh, wis ora bener meneh; strategi'ne wis salah, yen arep mbenerno wis susah kui

ora mung kui tok; terus dino iki ono email maneh; konco kantor nang jakarta resign juga setelah 9 taun karo kumpeni; dadi status'e wis nggegirisi kumpeni iki, wis goyang. aku wae wis ora iso prediksi 3-5 taun mengarep opo kumpeni iki iso sustain lan survive cobo..

yen ndelokno proyeksi mengarep sajak'e kumpeni iki wis ora nduwe masa depan, ora se aggressive jaman mbiyen; dudu aku ora cobo loyal.. bayangke aku iki meh 5 taun nang kene iki, opo kurang loyal, yen kumpeni wis mulai ora loyal karo pegawe pie njur pegawe iso loyal ??

wis saiki kudhu tegas sikap'e, mugi2 Gusti paringi dalan cepet nggo minggat seko kene. Amin

Jumat, 30 Maret 2012

bali seko sawah

aku lagi wae mulih seko sawah, ndeleng traktor lan ngobrol karo uwong2 kono, cuacane adem temenanan nang kono kui, asli ngrokok ae dadi ora doyan

iki lagi wae mulih terus langsung mangan sate, yo rasane sih bioso, sate kok asin

awakku isih lungkrah, rasane ngantuk dadi rung iso cerito okeh karo kadang kinasih; tapi sesok tak ceritakno konco kantor sing resign meneh, dadi ono wong resign maneh.. ckckck.. remuk lah

Senin, 26 Maret 2012

ngisi pajek sing ra jelas jluntrung'e

iki dino aku nang omahe koncoku nggo ngajari aku ngisi pajek, pajek form sing musti diisi okeh'e sak bajek, nganti wegah ngartekno, amergo boso inggris ! sing boso indonesia wae wegah moco, jo meneh boso inggris

suwe banget, sak jaman punjul; yen ra ono konco sing ngandani embuh kok aku iso ora!

sesok jam 5 esuk dijemput taksi nggo menyang nang bandara lan terbang nang sawah, ndeleng tanduran lan traktor. koyo sing wis tak ceritakno, asline ki aku males banget menyang kono.. adoh

wis tak turu sik, ngantuk sedino macul !

ndasku rasane meh pecah

ndasku dino iki rasane meh pecah pecaho, pikiranku pating muter2 ora karuan; durung laporan pajak, durung nduwe sim, durung cepak2 nggo nang sawah sesok esuk, durung reti sumurku kudhu kepie iki, durung reti kabeh.. pancen ndoroku saiki rodo kemaki lan ora waras, kon setaun minimal ping papat ndeleng sawah; padahal yen lg mbajak sawah ngene kui konsentrasi kudhu penuh; ora sak wayah2 terus lungo utowo minggat sak penak'e dewe; lha yen ngene ki wis kebangetan tenan kok

aku sasat'te koyo mung ora jelas njur sesok kui dadi koyo pie lan masa depan'ne pie kok

aku yen ngeling2 jaman iki rasane wis ora kuat meneh, iki asli kudhu di stop, mbuh kapan tapi kudhu sak cepet'te, amergo yen ora bakal edan aku

aku saiki okeh meneng'e, okeh nglamun, okeh ngomong dewe lan mikir le muter2 rak jelas sing dipikir. sak ayah-ayah yen ora gek ndang Gusti nulungi aku, aku iso2 depresi berat

kekancan ora ono sing cedhak, anak bojo lg nang indonesia, bedo 12 jam yen meh ngobrol, durung nang kene dewean kudhu masak sego, lawuh mung supermie.... asli Gusti, kulo sasat mboten kiat malih

kabeh iki ora nggawe kepenak urip malah sasat tambah susah, ora ono sing nulungi awak'ku, kabeh seneng2 dewe, ora iso ngrasak'ke susah'e atiku, pikiranku lan awak'ku !!!

Minggu, 25 Maret 2012

ora ono leren'ne

2 traktor lg macul, le siji lahan ne tipis banget, 27 ft lang sing siji lagi meh mendarat; yen sing meh mendarat kui aku wis kenal apik karo wong-wong'e; lha nak sing siji'ne durung kenal blas lan malah mung ditemploki sak'penak'e karo juragan

iki dino prei, tapi aku koyo ora prei; mung terus terusan le ke macul, sasat ra ono istirahat'te babar blas. ngene kui jan tenan ngrusak awak kok. lha kepie, mangan dadi aras-arasen, arep lungo dilit, keweden yen ora iso ndeleng sumur, arep ngobrol-bojo anak nang indonesia, arep menyang rodo adoh sithik - ora nduwe SIM. dadine kabeh serba mandeg lan mbingung

aku mung iso nulis nabg blog iki amergo iki salah satu'ne alat sing aku iso ngetok'no uneg2 iki. pilihanne serba ra jelas saiki, dino utowo sasi ngarep ae aku asli ra reti kudhu kepie amergo kabeh mau isih burem; sli asli isih burem

aaaahhh kadang kie mung mbayang'ke nang indonesia dino iki lan jam yah mene; lungo sak keluarga karo pembantu/baby sitter menyang puncak utowo mung muter2 utowo mangan sate PSK. rasa'ne manteb lan ati kui tenterem amergo meh nggolek opo maneh ??

urip kui kudhu urup, hidup itu perlu bermakna. urip ki lak mung sedilit, mampir ngombe sasat'te; dadi kudhu iso dinikmati!

iki conto'ne : kowe nduwe duit 5000 lan pingin nikmati duit kui, nah pendak uwong iso metu jawaban macem2, ono sing ora iso nikmati duit 5000 amergo ra cukup, ono sing iso. lha sing iso iki sak tenane. wis mlebu taraf urip nggo urup. duit 5000 yen pingin jajan nang mall yo ra cukup, tapi nang angkringan yo cukup. terus, nang angkringan iso nikmati dalan, semiliring angin, ngobrol karo wong sing ora mbok kenal, iso lungguh sak penakmu (silo, njegang), iso njaluk tambah dijoki wedabg putih meneh yen kurang - lan gratis meneh.

nah kui mau sak jatine, dewe ki nduwe pilihan; arep coro sing endi sing arep dilakoni; yen nang negoro kapitalia iki; opo opo ukuran'ne duit bos.., yen negoro ngastino, kui bedo; ukuranne dudu duit, mung okeh le ra nyadar. podo seneng'e ngelek-elek negoro dewe, tapi yo ora pindah warga negara-lha yo berarti atine seneng lan tresno marang negoro ngastino to? despite negoro ngastino kui amburadul tetapi tetep ngangeni to ?? amburadul nang kene istilah sing kerep dinggo wong indonesia nang njobo kono, 'wah macet, ra teratur, polusi, pebdidikan elek, dsb', tapi kan pendak negoro ki yo ono cacat'te.

aku ra coba mbelo utowo mbantah, tapi pie tugas'se dewe iki sing ngrantau nang njobo, iso tumut mbangun raharjraning negri, ngenalno kabudayan indonesia, bedo ne indonesia mbik negoro liyo; ora njur ngelek2; ha kui jeneng'e ngrusak kok

sing pasti aku pingin bali meneh nang indonesia

Sabtu, 24 Maret 2012

Macul meneh, eling Anak

dino iki macul maneh, 2 traktor; siji anyar - limpahan seko uwong sing minggat lan siji traktor suwe.

sing anyar lagi separo dalan lan sing suwe lagi mlengkung; aku ki sak'janne isih aras-arasen macul iki; namung amergo durung ono 'jawaban' dadi yo kudu 'dilakoni', yen ditakoni kepie rasane? yo ra betah lah, lha pikiran lagi ora fokus yen jare wong politik

lagi ae tilpunan karo bojo, dewekno cerito yen anakku nomer 1 seneng'e nuduh'ke fotoku terus karo ngomong "papah.. papah..", roso atiku sasat koyo loro banget, amergo roso kangenku karo anak-anak'ku

yen ngrungokno ceritane bojoku kui rasane keloro-loro, amergo aku seneng banget yen gojek karo anak-anak'ku; terutama yen ngancani do adus nang bathub. seneng'e do dolanan banyu karo iwak-iwak'an. pokokmen nyenengke lah yen iso ngancani dolanan karo adus, bar kui biasane terus do njaluk dot, senjata andalan anak'ku :) yen kepiling marang kui; rasane tambah kangen !

Capek Sudah !!

Wis capek aku menghadapi iki kabeh, uwis lan uwis !
aku ra butuh duit okeh lan aku ra butuh omah gedhe..
aku butuh wektu kanggo keluarga sing okeh lan aku butuh karo keluarga besar-ku..
 
saiki ngoo ngopo yen opo wae ono, tetapi dewe ora iso nikmati wektu ? kan urip ning ndonyo iki pie awak'e dewe iso nikmati wektu sing mung 'mampir ngombe' thok ?
 
duit lan omah iso digolek'i, tetapi wektu ? ora nono sing dodol, wektu ora iso dituku opo dibalek'no meneh
kabeh kui mung ono siji kesempatan, arep dijupuk opo ora pilihan'ne
 
makin gedhe duit lan kenikmatan sing etuk, makin stress pikiran'ne, makin dewe ra nduwe wektu nikmati nggo keluarga
ndeleng anak gedhe, nunggu'in anak mulih sekolah, njemput, ngobrol lan dolanan mbikanak... kui mau penting banget nggo urip
amergo dewe ra bakal reti utowo sadar, bakno anak'e dewe wis gedhe.. wis SMP, SMA trus kuliah lan kerjo.. terus kawin lan melu keluarga'ne..
saat bocah lagi sinau ngomong, mlaku, ngguyu.. iku pengalaman sing paling bahagia kanggo wong tuo, nyawang anak tumbuh besar
 
sekali dewe lali marang iki mau, awak'e dewe ora bakal iso ngulang maneh memburi..
kabeh mau soal 'kepuasan'.. nak kepuasan jasmani = duit, kepuasan rohani = keluarga
pilihan nang tangan sampeyan sedherek-sedherek.., sumonggo !!!

Kamis, 22 Maret 2012

Lha Wong Kudune Isih Aktif Kok WIS DIKON MINGGAT !!

Aku ra reti yo, koncoku kudune isih dinas aktif sampe minggu ngarep
dino jemuwah, tapi iki sore mau dewekno teko nang ruanganku lan wenehi
reti yen dewekno wis di-olehno ninggalno mulai senen sesok - dikon
ndoro... asu tenan !

sak'jati ne kan dewekno isih legal nggo nang kantor nganti tugas'se
rampung lan transisi mulus, lha iki durung eplek-eplek wis dikon
minggat, aku dadi kelabakan.. kepiye jal yen ngene iki, sesok kudu
nekani nduwuran-ku nggo mastik'ke kepiye to prosedur're nang kene ini.
lha kabeh kok jal terus sak penak udel'le lan enak ae ngakon koyo
ngono tanpa ndeleng sing arep ditinggal iki njur kepie

lha nak ngene wis ora bener meneh kok, ora lempeng kok dalan'ne..
carane wis ora bener temenanan.. aku wegah makaryo carane ngene iki !

Rabu, 21 Maret 2012

Gusti Sampun Sare ?????

nopo Gusti sampun sare sakmeniko ? kulo mboten saget ngrasakno Gusti sakmeniko, wonten pundi sakmeniko ?

piyambak'ipun kedhah nyenyuwun lan mboten dipun jawab, wonten pundi panjenengan Gusti ?

dipindah parkiran

iki dino mau ndase teko nang ruanganku, tak pikir meh ngomong opo soal minggat'te koncoku. aku isih mung meneng pingin ngrungokno dewekno amergo yen langsung ditlikung ndak nesu

bareng tak rungokno ceritane, intine aku meh dipindahke parkiran tapi lahan'ne isih tetep; jar.. aku kie pinginne pindah lahan ora mung pindah parkiran tur podo ae lahan'ne, la yen ngene kui yo ora ono perubahanne

aku kie nganti mung pingin mletas, pingin mbengok tapi amergo pangkat ae aku kudhu iso rodo ngerem meski sakjatine ati iki wis ora kuat-kuato ngrungok'no pikiranne; isine mung mbrontak ae.

jawaban 2 seko lahan liyo saiki rodo surut, ono tapi nggo lahan sing aku wegah.. dadi pembantu kumpeni, padahal pinginku yo tetep nang kumpeni, pie iso kerjo sing luwih wajar, marai krasan lan seneng nang ati. lha iki asli mangan ati !!

okeh banget sing ora bener lan pener nang kene iki, kabeh rumongso bener kabeh rumongso pinter lan mung gawe bingung. asal iso mangap lan banter suarane, kui wis paling hebat nang kene, yen perlu disembah-sembah.

awak iki wis ra kuat Gusti, yen memang ono mukjizat tulong bukakno dalan nggo aku, aku pingin maju lan berkembang lan ora malah nyelot goblok lan mundur amergo aku isih enom; isih kudu mbukak wawasan lan pengalaman, ngene kui jan ora iso ditompo maneh. ora ono sing iso dijaluki tulong lan ora ono sing iso dinggo cekelan

aku ora ngerti asli sesok kepiye yen terus koyo ngene kui, mung gawe ra kepenak.. pilihanne mung waras tur rodo edan opo edan, metu sak'keno ne utowo waton metu ? aku pingin etuk jawaban seko Gusti Pangeran yen aku iso pindah parkiran lan lahan, ben iso nduwe wektu okeh nggo keluarga lan iso berkembang

Selasa, 20 Maret 2012

Ora Adil Temenanan !!

Dino iki asli mangkel  tenan, asu maneh..
kepriye jal, bakno konco liyan'ne etuk pesangon' gedhe, opo aku kon tetep nang 'kene' ? sakjan'ne sih ora masalah duit, mung perlakuan sing ora 'mantesi' lan ora wajar. Gawean podho, mosok etuk'e bedho, yo nak melu utaran jowo 'wong sabar gedhe wekasan'ne', mungkin tumindak iku mau memang aku kudu sing jembar ati'ne. Aku isih tetep ndongo marang gusti yen aku iso gek ndang minggat wae. kesuen nang kene ora nyelot kepenak malah nyelot mangan ati lan ora ono sing iso dinggo cekelan.
 
kantor pating semrawut, okeh banget sing ora jelas, uwong-uwong podho minggat dewe-dewe, anak-bojo nang kampung, wis kabeh iki mau dadi paket ekonomis (pak Eko) sing mak'bruukkk nang ndasku. Gusti, paringono jawaban marang aku iki, mosok po iyo aku kudhu ngelakoni lelakon koyo ngene iki; urip luwih kepenak nang Jakarta. iso cedhak karo keluarga, opo-opo gampang lan murah, ora ono kepikiran sing macem-macem.
 
lungkrah awak-ku ngelakoni urip koyo ngene

Senin, 19 Maret 2012

Asu, wong Kantor ono sing Metu Meneh !!

Sedino iki kok asu'ne okeh banget to


ono konco kantor lagi ae resign/minggat/mbladas/metu dino iki, wenehi 2 weeks notice menyang bos
Semprul..!! Asu tenan…
dewekno wis etuk tempat liyo, kurang ajar tenan.
Bajingan tenan iki kok nganti iso metu kui lo, lak yo berarti wis ora mutu to sistem'e ??

Omongan Saru nang Meeting !!

Asu tenan kok wong kene kie, mosok wis rampung meeting gik ae… malah akhir kata penutupan meeting ngomong.. "blow job !!" aaasssuuu…. edan tenan..!!


Tapi opo sak'jan'ne ngomong "good job!" ?? Aku ra reti, mung sak krungu-krungu-ku malah ngomong saru


Jan ora toto tenan wong kene iki, mbuh le ngajari sopo.. Jan kere tenan !

Dino Senen sing Gawe Mangkel

Woalah ange'le wis ngirimyo rak ono terusan'ne, mungkin pancen gampang-gampang angel golek'e.. Padahal awak iki wis ora betah temenan


Wis pingin etuk pijetan anyar meneh, amergo lungkrah terus.. Jan awak kie koyo diantemi jee, mending nak pijetan'ne kepenak.. Pijetanne gawe remek wae


Anggo agen kie yo gampang-gampang angel, susah'e minta ampun.. uangel tenan, asu tenan.. ora jelas. Nduwuran yo ora nyelot pinter, tapi malah nyelot goblok cobo dadi sok-sok'an yen ngomong ngalor ngidul ora jelas, ra nduwe empati juga.. Pantesan ae wong dewek'no rung nduwe bojo lan anak, umur're padahal wis tuo.

Kangen karo Bojo lan Anakku

Wah wis seminggu ditinggal Bojo ro Anakku loro dadi kangen tenan, mending nak ditinggal cedhak... iki ditinggal adoh banget, seko Samarindo karo Amrik cobo... aku dewean nang Amrik, bojo anakku nang Samarindo (baca: samarinda).
Lha pie meneh, kadung wis nang kono, kadang ndeleng foto anak'ku dadi kangen banget, amergo isih lucu-lucu'ne. Kadang isih eling aku jaman nang Amrik mbik nak'ku.. seneng'e mung nggodo aku yen aku mulih seko makaryo.. njaluk gendhong lah, ngajak dolanan bal lah, ngajak nonton TV, ngajak dolanan... padahal aku tekak ngomah isih kudu kerjo meneh
 
Tapi bakno kie... ditinggal anak kie rasa'ne omah iki dadi sepi nyenyet tenan, biasa'ne ono bocah rame.. bengok-bengok (maklum anak loro), mlayu rono-rene, nangis, dsb... terus bojo masak, kabeh suasanane dadi regeng, ora sepi koyo ngene iki, lha nak iki soal'le pancen sepi tenan saiki... mangan-mangan dewe, menyang kantor dewe, tekan ngomah sepi, ora ono sing diajak dolanan opo nggresulo urusan kantor, kantor dewe koyo asu kabeh, wissss.... kahanan'ne jan aneh tenan saiki

Orang kok aktif banget sih di milis

Beberapa hari ini ada salah satu orang yang aku bisa sebut sebagai 'kuda hitam', bilamana tidak; ini orang aktif sekali di milis profesional.. tiba-tiba saja orang ini mencuat nggak tau darimana asalnya dan setiap postingan selalu di reply, boro-boro reply-an nya bermutu... asli nggak mutu sama sekali dan nggak layak lah
 
dalam hati kadang bertanya :
 
1. Orang ini apa nggak pernah kerja, padahal hasil seaching ku (karena penasaran), dia ini bekerja.. tapi kok posting terus nggak selesai-selesai
 
2. Terlepas bahwa perkerjaan 'beres', bukan berarti bebas untuk posting; namanya waktu kerja ya untuk kerja, bukan untuk balas email yang sekiranya nggak ada hubungannya dengan kerjaan saat itu; makanya waktu kerja diatur dari jam 8 sampe jam 5 sore, kalau kerja disambi main milis ya mendingan jam kerja ditiadakan saja.. suruh kerja 24 jam
 
3. Mbok ya tau diri, orang jawa bilang... 'wis tuo mbok yo temuwo', kasih contoh lah yang benar, bagaimana membedakan waktu kerja dan nggak, bagaimana membedakan reply email kantor dan reply email milis, ajari orang muda untuk management waktu yang benar, memposisikan yang benar pada tempatnya
 
tapi nak dasar orang sudah "BEBAL", apa mau dikata... nganti umbelen sing ngandani.. yo ono wae alasan'ne, pancen ndeso !!