dino iki mau aku nglewati taman memorial, meh ndeleng reliant stadium kie koyo pie..
wektu nglewati taman kui aku langsung kepikiran gek jaman biyen mlaku2 mrono karo keluargaku.. ati iki rasane keloro loro; isih eling aku jaman mrono numpak sepur, nang kebun binatang, ngguyu bareng.. duuh gusti, aku wis tambah ra betah nang kene, ora mung kui mergo mlaku ngono tapi karo mikir sawah..
rasane wis ora karu karuan ati iki, ora nikmati babar blas lan rasane jan ora kepenak !
gusti, paringono dalan terang
Tidak ada komentar:
Posting Komentar