okeh banget sing gawe pikiranku judeg lan ora betah maneh, satu kata : CUKUP !!
dongo ku marang gusti mung kepie aku iso gek ndang lungo seko kumpeni iki sesegera mungkin, amergo wis ora sehat maneh, ora mung nggo aku ne tetapi nggo kabeh kabeh'e
rasane mung ora krasan, ora semangat lan ora nduwe passion koyo jaman mbiyen; kui mau amergo ora ono direction sing jelas.. macam tersesat nang hutan tapi ra nggowo kompas, dadi kumpeni iki koyo ilang orientasi maneh..
Tidak ada komentar:
Posting Komentar