Senin, 02 Desember 2013

mari seko prei'nan

Esuk iki mau aku krungu seko status FB koncoku yen kumpeni ku sing mbiyen akhir’e wis ketok sopo sing tuku (pembeli) ne, kuiw perusahaan patungan negoro Ngastino karo negoro tonggo. Yo aku sih biasa wae, ora ono roso kepiye ngono. Mung seneng lah akhir’e bahwa dodolan’e pancen tenanan.. amergo yen ora sido, aku malah gelo banget.. tiwas wis minggat tho?
 
Selepas’e kui, iki mungkin tulisanku wis suwe banget ora ono kabar’e.. terus terang wae, 3 mingguan aku bali nang Ngastino karo keluarga… istirahat sejenak. Prei kui ora kroso dadi cepet banget lan kudhu balik maneh nang kene
 
Semenjak teko mlebu ruangan kantor nganti saiki, aku nyobo pie ben iso krasan lan happy yo nang kantor yo karo negoro’ne; tetapi isih kroso susah banget mbuh kenopo. Isine mung pingin nesu lan mangkel dengan tabiat sing ono nang kene. Terus terang; wong lokal’e apik.. nggak ono masalah; mung to wong seko negoro liyo sing seneng gawe masalah
 
Aku ora reti kedepan’e kepiye yen ngene kie terus..
Mbuh!
 
 
 
Best Regards,
 
 
 
Anton PRAKOSO
KOC/EXP/ES/G&G/GEO
 
 
 

Minggu, 22 September 2013

Negoro dewe

Dino iki dino minggu, mungkin wis suwe banget aku jarang nulis nang blog iki. Ora amergo aku males, tetapi memang rutinitas sing mungkin ora terlalu menarik yen tak tulis nang blog iki. Koyo misal’le wingi ketemuan karo komunitas seko negoro godhong maple nang kene, di lain wektu ono acara wong ngastino gawe acara sing jarenen rame.. tapi pancen aku ndelok nang postingan konco-konco rame banget sing do teko, tapi aku ndelok acara’ne kui yo biasa wae.. tujok’no aku ora melu teko J mung males wae meh teko, arep ngopo..
 
Isih 3 minggu meneh lagi iso mbalik nang Ngastino, roso’ne kui wis aras-arasen makaryo, amergo sing dipikir wis nang negoro ngastino.. meh njajal bakno, seafood, moro lejar, mie ayam, soto, lan okeh banget sing pingin dirasakno.. wis kadung suwe aku ora nikmati kui kabeh. Maklum wis punjul 3 taun iki macul nang njobo. Ketok’e sing uwong ndelok kepenak, tapi yo ono juga ra kepenak’e lo sak’janne.. wong ternyata yo mung ngono-ngono wae.. luwih enak kie yo nang negoro dewe!
 

Minggu, 08 September 2013

minggat maneh

Wis rodok suwe kit aku nulis nang catetan iki, mungkin wis punjul seko 2 minggu yo? Well, selama 2 minggu kui okeh banget kejadian sing aku lan keluargaku alami nang kene.. sing marai aku dadi durung sempet nulis nang catetan iki. Sepisan amergo minggu minggu iki sibuk aku lan bojoku ngurus siji lan sijine, nganti weekend wae agenda’ne kebak banget. Satat’e koyo ora ono wektu leren.
Tapi kui mau yo dinggo anak, mlayu mrono mlayu mrene kui nggo anak, makane yo dilakoni wae. Aku sakjanne karo bojo yow is koyo rak kuwat kuwat’o.. dipontang panting’ke lan duit sing metu pendak dino.. sasat’e koyo ora ono kesempatan nggo sejenak leren lan ngatur irama urip.
Gusti, kok lakonan iso abot’e koyo ngene; asli iki mung gawe remek nang awak.. lan ora reti nganti kapan koyo ngene kui kelakonan ne. Kudhu mrono mrene lan gawean sing ngene iki.. cobaan lan halangan pendak dino, terlalu okeh masalah nang urip.. terlalu okeh
Aku kadang nganti ora reti meh ngetik opo maneh nang catatan iki, amergo kebak banget otak lan pikiranku iki..
 
Aku tak cerito rodo mlipir wae.. sing rodo enteng, aku mau bengi cek-cek nang salah satu media social khusus nggo professional ceritane. Aku cek-cek biasa wae.. terus kaget aku amergo aku nemok’ke mantan bos besar jaman mbiyen aku ngarit nang kumpeni sak durung’e iki.
Dewekno wis minggat..iyo minggat seko kumpeni kui juga pindah nang service company, nang UK. Padahal dewekno kui wong’e apik’an banget.. ngobrol lan seneng bergaul, eee… ndang ndang kit august 2013, dewekno wis nang kumpeni anyar..
 
Ckckck…
 
 
 
 
 

Senin, 12 Agustus 2013

nyalahke

Aku ora nyalahke sopo-sopo, mung rasane kok aku dadine koyo mung pingin nyalahke sopo-sopo amergo opo sing kedaden karo awakku
Wong-wong kui podo ora salah, kenopo aku rosone muangkel banget karo dewekno kabeh..
Aku sing tanda tangan nang mrene, aku dewe amergo karepku mrene.. tapi aku iso rosone mung arep nyalahno kabeh uwong nang kene
Kok iso ? aku yo ra reti, koyo wong denial bahwa kabeh kui sakjanne aku sumber’e.. kan keputusan aku dewe sing gawe.. tapi opo bener aku dewe sing gawe ??
Ora juga menurutku, amergo dalam rangka pengambilan keputusan kui aku yo ngrungok’e seko pendapat’e uwong.. lan keberatan’e pia pie-ne..
Dadi ora kabeh kui murni aku… saiki aku mutuske iki ngene lan ngono, amergo yo krungu seko pendapat’e uwong lan bobot’e saji lan siji’ne to ?
 
 
 

males

Ketemu lan nulis maneh nang kene, lagi iso nulis saiki amergo lagimbalik macul maneh. Iyo lagi mbalik nggo macul maneh. Sak barre prei Bakdan wingi…
Aku kie angger pendak mlebu ruangan iki roso’ne mesti aras-arasen wae.. ora tau kok le kepenak lan seneng, koyo biasa aku mlebu nang ruangan wektu isih nang Ngastino
Aku terus terang sak janne pingin cerito okeh tapi aku lagi bener-bener males
Lan aku lagi wegah nulis ndisik..
 
 
 
 

Minggu, 04 Agustus 2013

settle

Sak persawahan gedhe iki saiki podo njupuk prei kabeh amergo meh bakdan alias lebaran. Tonggo teparo podo wis menyang bali kabeh nang kampong kit dino kemis minggu wingi. Aku iso ndelok kepie rai-ne podo sumringah kabeh amergo meh bakdan nang kampong.. bejane wong wong kui kabeh..
 
Lha aku dewe ? aku dewe karo keluarga yo stuck nang sawah kene, durung ono sisi positif pun durung ono kabar sing iso didadekno kabar apik.. kenopo ? lha amergo memang ora ono sing iso didadekno sesuatu sing nggo kabar apik. Wingi wae weekend, aku ro bojo yo mung metu kie nang supermarket golek barang-barang kebutuhan mingguan; aku kadang mesak’ke sing mbiyen selalu ngajak dolan anak-anak amergo emang wayah’e weekend kie nggo dewekno.. ee.. saiki mung diajak nang supermarket
 
Ndelok opo ? rak yo mung ndelok brokoli, kobis, tomat utowo wortel to ? paling anak’ku nomor siji wae tak tukokno panganan alias snack, sedang anak nomor loro ora tak tukokno amergo dewekno lagi diet ketat panganan.
 
Haaaahhhh…. (menghela nafas), aku luwih okeh kie mesakke anak-anakku.. mereka kudune iso dedolanan lan ndelok padang njobo; tapi amergo sawah iki asli sawah tandus, sawah sing kudune ora ditanduri peri.. tetapi ditanduri telo amergo asli tandus tenanan. Bocah-bocah arep dolanan nang lemah tandus rak yo mesakke.. kableduk’an tok; ora mung kui.. la sing arep didelok laky o opo aku yo ra reti amergo memang tandus, godhong sing ijo-ijo we uangel tenan golek-golek’an-ne.. ono godhong tapi werno-ne wis buthek amergo campur bleduk
 
Aku ora reti, karepi Gusti kui meh kepie, nyenyuwunku yow is tak lakokno ndak wengi.. usahaku yo tak lakokno ameh pendak dino; kowe mesti takon, kenopo kok ora pendak dino ? kok mung ameh pendak dino.. Lha iyo ameh pendak dino, yen aku mung waton kirim pacul’ku nang ndi-ndi mungkin iso pendak dino, tetapi saiki aku mulai selektif.. aku luwih milih sawah sing kepiye aku iso luwih suwe koyo jamanne mbiyen; yen mung arep golek ‘pelampiasan’ mungkin iso wae, tetapi rak yo mung arep nggo sementara ? mung nggo pelarian lan mengko minggat meneh.. wis ora jamanne saiki, luwih becik golek sing settle amergo anak-anak wis mulai tambah gedhe.. mereka kudhu oleh sesuatu sing iso gawe settle
 
Mugi-mugi Gusti kui yo ngrungokno donga-ku, tulisanku lan ono mukjizat kanggo aku lan keluarga sak cepet’e. amin
 
 
 
 
 

Kamis, 01 Agustus 2013

Rencana Gusti

Aku ora reti, wingi bengi aku diskusi karo bojo soal Gusti sang pangeran
Dewe diskusi sembari ngancani bocah-bocah turu, ngobrol’ke dengan tema
“opo bener Gusti kui nduwe rencana nggo manungso ?”
 
Soal’le pertanyaan-pertanyaan sing metu adalah :
  1. Yen bener nduwe rencana nggo tiap menungso, berarti menungso kui koyo boneka (puppet) wae ? alias ono dalang’e sing nggerak’ke mrono-mrene, persis lagu’ne Nike Ardilla sing judule Dunia Sandiwara ?
  2. Opo rencana Gusti kui koyo dalan ombo (dalan tol), nah tergantung dewe akhir’e meh lurus utowo meh mbelak-mbelok lan kesandung-sandung utowo pie ?
  3. Opo Gusti malah asli ora nduwe rencana nggo menungso ? asli dibebas’ke lan menungso bebas ngisi ndonyo iki sak karepe dewe.. arep kepie terserah..
 
Misteri misteri kui ora ono sing reti, opo meneh nggo menungso koyo dewe iki. Tapi pertanyaan kui timbul yo ora ujug-ujug metu ngono wae.. kabeh kui yo ono sebab musabab’e to. Seketika pengharapan kui muncul lan ora tau kechandak.. mesti dewe selalu pitakonan..
  1. Kenopo kok ora dikabul-kabul’ke
  2. Padahal aku butuh cepet
  3. Pinjaluk’e Gusti kui sak-janne opo
  4. Kenopo sengsoro banget aku
  5. Kenopo iki musti kedadean karo aku
  6. Kenopo durung ono jawaban
  7. Lan okeh liyanne pertanyaan pertanyaan kui
 
Tapi opo daya menungso ? isone yo pia-pie amergo ora jelas terus kudu kepie.. sedangkan posisi semakin suwe semakin ora jelas, maksut’e kenopo Gusti ngono ? opo ono sing reti..
 
 
 
 

Selasa, 30 Juli 2013

Nunggu sing ora pasti

Pendak dino aku selalu ngitung dino
ngitung kapan aku kudhu ngene ki terus, ora nduwe SIM ora jelas status’e
Ngitung wis pirang ndino anak ku nomor 2 wektune wis terbuang sia-sia..
Wis pirang ndino anakku nomor 1 wektune wis terbuang sia-sia..
 
Wektu sing kudhune iso nggo terapi anakku
Wektu sing kudhune iso nggo anakku sinau ketrampilan liyane
Wektu sing kudhune iso nggo bojoku nlakuk’no sing liyane
Wektu sing kudhune iso nggo aku iso kontribusi luwih lan karo keluarga
 
Sia-sia wis punjul 8 sasi iki
Sia-sia nunggu sesuatu sing nganti saiki ora jelas-jelas
Sia-sia wektu terbuang tanpo ono sing di-arep-arep
Sia-sia kabeh pengorbananku lan sing mendem roso loro iki
 
Aku mesakke anakku sing kudune iso terapi lan okeh bantuan
Aku mesakke anakku sing kudune iso sinau luwih lan sosialisasi
Aku mesakke bojoku sing ndak dino mung ngendon lan ngono-ngono wae
Aku mesakke awakku dewe sing kudune iso kontribusi luwih lan iso nikmati wektu luwih positif
 
 
 
 
 
 

Senin, 29 Juli 2013

anak wedhok no 2

Dino iki dino senen, aku wingi meh nulis kegiatan tapi mbuh kenopo rasa’ne aras-arasen.
Topik dino iki sing pingin tak bahas soal anak wedok no 2; mungkin koe kabeh rung reti utowo ora sadar yen roso loro nang sawah iki yo dirasakne karo anak wedok no 2 mungkin. Dewekno kie anak sing lucu, lucu banget.. aku seneng ngguyu yen ndeleng pola tingkah’e.. utowo maneh yen lagi dolanan karo mbakyu’ne
 
Jarak mbakyu karo adine kie cedhak, alias mung setahun; dadi yo kadang rodo pusing.. yen nukok’ke dolanan kudu loro-loro’ne.. ben ora do iri-iri’an J
 
Anak wedok no 2 kie wis ngalami okeh banget pemeriksaan dokter lan tes lab mrono mrene, aku roso’ne mesak’ke temen karo dewekno amergo bocah isih umur 2 taun wis dijupuki getih’e, MRI, coblosi ngalor ngidul.. roso’ne ora tegel.. opo meneh bojoku, amergo dewekno sing ngeter’ke mrono mrene lan nglakoni tes tes kui, lan ora segampang kui.. prosedur’e mblunder ora karu-karuan, suwe banget, lan paling aku mangkel kui di-ping-pong karo system sing amburadul nang RS kene
 
RS sing jare wis nganggo system computer, tapi koordinasi isih jaman bahula tenan. Ono tilpun lan jaringan LAS/email/Microsoft communicator… eeee… mosok pasien sing kudu mrono-mrene golek’I dokter, gawe appointment, golek tanda tangan, gowo surat lan gowo dokumen… uasu to yen ngono? Ono tilpun kui digunak’e yen ono miskomunikasi antar dokter utowo lab; mosok pasien sing dikon mbalik lan dikon konfirmasi.. jan pingin tak buajing-buajing’ke… lha amergo aku krungu seko bojoku jee.. lan mesti’ne kesel banget, wong dewek’an lan gowo anak 2; sing siji bioso digendong
 

Rabu, 24 Juli 2013

roso ati

Dino Rebo. Dino iki asli aku males, aku mboh kok koyo ora semangat amergo kakean pikiran sing gawe mumet aku, mungkin kui kenopo aku males banget kerjo saiki.. okeh-okeh’e mung tak pending-pending terus. Gawean sing isih mentok kie ono 2 sing urung jelas jluntrungan’ne; ora amergo kepiye, tetapi amergo aku males banget.. ora ono sing gawe nggo penyemangat urip.
 
Iki sing tak delok, pendak nang omah, dewe ndelok film.. iso ngguyu lan ngobrol.. seakan film kui dinggo pelepas kejenuhan, kepenatan karo pikiran sing galau; tetapi sak bar’e film kui bar… pikiran sing ora jelas mau ndang-ndang langsung mbalik maneh lan marai ati nggegirisi, marai lemes nang pikiran.. ora semangat.
Kenopo cobo ? amergo usaha ngirim bibit tanduran ora ono hasil’e, tanduran’ne ora gek ndang ndadi !!!! aku ora reti karep’e kon kepiye ? opo kudhu nyawah nang kene terus utowo kepie ??? ora ono kejelasanne, mangkel rasane atiku iki !
 
 

Selasa, 23 Juli 2013

rasah komentar

Hukuman mati, aku ngeri pendak krungu istilah kui.. amergo lagi ae ndelok nang youtube.com soal hukuman mati kui, inti’ne hukuman mati opo wae kie sadis. Nah ditambah maneh tingkat kesadisannya.. ono sing ditembak, diracun, kursi listrik, dipenggal lan okeh liya’ne.. aku nganti meh muntah ndelok hukuman mati nang youtube
 
Mungkin salahku dewe ngopo nggoleh video malah sing koyo ngono, ora isng liya’ne.. iyo juga, mung roso penasaran ku kui akhir’e malah ora gawe roso kepenak. Hukuman mati kie sak janne kepie sih, bingung aku. Kenopo nggak diganti wae dengan penjara seumur hidup ? menghilangkan nyawa bukan berarti dibalas dengan menghilangkan nyawa juga… logika berpikirnya, tapi yen kui kedadean mbik awak’e dewe utowo keluarga dewe.. mesti dewe njaluk hukuman sing adil.. alias nyowo bayar nyowo
 
Nah kadang komentar uwong kui juga ora solid, ora solid maksutku.. iso ngomong nricis lan santun yen ora keno nang dewekno, tapi yen kejadian kui keno nang dewekno.. mesti njaluk’e sing adil.. sing podo.. ben iso ngrasak’e juga
 
Koyo conto’ne hukuman mati mau, yen nyowo bayar nyowo.. sing ora ngalami bakalan ngomong, wah yo ojo ngono… mbok dadi uwong kie sing ngampuni lan liyo-liyo’ne… tapi yen kui kedaden mbik dewe ? serba susah memang. Luwih becik kie yow is.. rasah komentar
 
Lha meh kepie ? ora komentar kie rak sing paling netral, daripada komentar sing ora karu-karuan.. kui rak seneng’e wong Ngastino; seneng’e komentar ora karuan ngalor ngidul.. persis komentari pertandingan sepak bola kae
 

digilir

Dino iki dino seloso, wingi dino senen ono konco mampir nang ruanganku biasa aku nyawah. Dewekno cerito yen sewengian lungo lan lagi balik jam 03:00 esuk. Aku takon loh kok iso ? dewekno cerito
 
Bar mulih kantor, terus ono acara buka bersama, bar kui lanjut terawih bersama, bar rampung terawih langsung mlaku2 nang mall nganti jam 2 esuk sekalian sahur. Tekan apartemen jam 03:00 esuk. Batinku, woalah yo iki kenopo mlebu sawah diganti jam 09:00 – 15:00 amergo ngene iki. Wayah’e kudune istirahat malah mlaku2 nang mall. Sahur oleh tapi iki mlaku2 dilanjut sahur.. yo terang wae podo klekaran ngantuk
 
Bar kui dewekno cerito, ono wong sing lagi ae resign amergo etuk gawean nang negoro tetonggo, yo apiklah yen ngono.. amergo yen diterus terusno nang kene yo malah ora jelas mengko kepiye’ne to.. dadi mending yen niat’e meh cedhak Ngastino lan etuk sing luwih apik, kenopo ora pikirku..
 
Yo di laen pihak, roso kapan terus giliranku yo…
 
 
 
 

Senin, 22 Juli 2013

77 alasan nopo urip kui indah

Dikopi seko kaskus.co.id (agan GIML [$])
 
 
Seringkali kita menemukan alasan untuk membenci kehidupan kita daripada mencintainya. Dan tahukah anda? Kehidupan akan membenci kita kembali. Berikut ini merupakan 77 alasan untuk mencintai hidup anda. Anda bisa memilih satu, beberapa atau bahkan semua untuk anda ucapkan dan syukuri setiap hari.
 
1. Cintai kehidupan anda untuk semua hal yang anda miliki.
2. Cintai kehidupan anda untuk hal-hal yang akan anda terima.
3. Cintai kehidupan anda untuk semua kepastian yang ada saat ini.
4. Cintai kehidupan anda untuk teman-teman yang anda miliki.
5. Cintai kehidupan anda untuk perjalanan-perjalanan indah yang anda lalui.
6. Cintai kehidupan anda untuk teman-teman baru yang akan anda dapatkan.
7. Cintai kehidupan anda untuk semua nasihat buruk yang tidak anda ikuti.
8. Cintai kehidupan anda untuk semua kenangan indah anda.
9. Cintai kehidupan anda untuk orang-orang yang anda sayangi.
10. Cintai kehidupan anda bagi orang-orang yang anda lupakan, karena mereka akan selalu ada untuk memperkaya hidup anda.
11. Cintai kehidupan anda untuk pekerjaan anda, karena pekerjaan merupakan berkat anda bagi orang lain.
12. Cintai kehidupan anda untuk lelucon-lelucon yang masih ingin anda dengar.
13. Cintai kehidupan anda untuk perjalanan-perjalanan indah yang akan anda lakukan.
14. Cintai kehidupan anda untuk segala hal yang belum pasti, karena hal itu akan menantang anda secara pribadi.
15. Cintai kehidupan anda untuk matahari terbit yang pernah anda lihat.
16. Cintai kehidupan anda untuk matahari terbenam yang masih anda ingat.
17. Cintai kehidupan anda untuk terbitnya matahari esok.
18. Cintai kehidupan anda untuk terbenamnya matahari kemarin.
19. Cintai kehidupan anda untuk semua rejeki yang akan anda terima.
20. Cintai kehidupan anda untuk kesehatan yang anda miliki.
21. Cintai kehidupan anda untuk semua keindahan yang bisa anda lihat di sekitar anda.
22. Cintai kehidupan anda untuk semua keburukan yang ada di sekitar anda, karena hal itu menjadi kontras bagi keindahan yang anda acuhkan.
23. Cintai kehidupan anda untuk semua teka-teki yang belum terpecahkan.
24. Cintai kehidupan anda untuk semua pertanyaan yang belum terjawab.
25. Cintai kehidupan anda untuk semua kemenangan anda.
26. Cintai kehidupan anda untuk semua nasihat baik yang anda ikuti.
27. Cintai kehidupan anda untuk semua kekalahan anda, karena mereka memberikan pelajaran berharga bagi anda.
28. Cintai kehidupan anda untuk musuh-musuh anda, karena mereka ada agar anda belajar mengampuni.
29. Cintai kehidupan anda untuk hal-hal kecil dalam kehidupan anda.
30. Cintai kehidupan anda untuk semua ambisi-ambisi yang anda canangkan.
31. Cintai kehidupan anda untuk semua jawaban yang telah anda peroleh hingga saat ini.
32. Cintai kehidupan anda untuk senyuman yang anda terima setiap hari.
33. Cintai kehidupan anda untuk senyuman yang anda berikan setiap hari.
34. Cintai kehidupan anda untuk pagi yang penuh semangat.
35. Cintai kehidupan anda untuk malam yang romantis.
36. Cintai kehidupan anda untuk kehidupan yang anda temukan kembali melalui mata anak-anak anda.
37. Cintai kehidupan anda untuk wangi hujan.
38. Cintai kehidupan anda untuk hadiah-hadiah yang harus anda berikan.
39. Cintai kehidupan anda untuk semua permainan yang belum anda mainkan.
40. Cintai kehidupan anda untuk salju berikutnya.
41. Cintai kehidupan anda untuk semua ide cemerlang yang anda miliki hari ini.
42. Cintai kehidupan anda untuk semua ide cemerlang yang akan anda miliki esok.
43. Cintai kehidupan anda untuk kejutan esok hari.
44. Cintai kehidupan anda untuk rejeki hari ini.
45. Cintai kehidupan anda untuk semua impian anda yang terwujud.
46. Cintai kehidupan anda untuk kenangan masa lalu, karena kenangan tersebut ada untuk mencerahkan anda.
47. Cintai kehidupan anda untuk semua kata-kata manis yang belum anda ucapkan pada orang-orang yang anda kasihi.
48. Cintai kehidupan anda untuk semua kata-kata manis yang anda dengar dari orang-orang yang anda sayangi.
49. Cintai kehidupan anda untuk semua orang-orang baik yang belum anda temui
50. Cintai kehidupan anda untuk semua kesalahan anda, sehingga anda bisa memiliki banyak waktu untuk memperbaikinya.
51. Cintai kehidupan anda untuk semua petualangan yang belum anda alami.
52. Cintai kehidupan anda untuk semua buku yang belum anda baca.
53. Cintai kehidupan anda untuk semua buku yang belum anda tulis.
54. Cintai kehidupan anda untuk semua tantangan yang harus anda hadapi di kemudian hari.
55. Cintai kehidupan anda untuk semua kisah yang belum anda dengar, tulis atau bayangkan.
56. Cintai kehidupan anda untuk orang yang menatap anda di cermin setiap pagi.
57. Cintai kehidupan anda untuk keluarga yang merawat anda.
58. Cintai kehidupan anda untuk segala hal yang harus anda bagikan dengan orang lain.
59. Cintai kehidupan anda untuk semua yang hilang dalam perjalanan anda, karena kehilangan akan menyediakan tempat untuk sesuatu yang lebih besar.
60. Cintai kehidupan anda untuk perasaan dalam hati anda yang dipenuhi oleh cinta.
61. Cintai kehidupan anda untuk semua impian yang belum tercapai karena anda akan memiliki waktu untuk mewujudkannya.
62. Cintai kehidupan anda untuk semua peluang yang menunggu anda di ujung jalan.
63. Cintai kehidupan anda untuk kebebasan pribadi yang anda raih.
64. Cintai kehidupan anda untuk segala hal yang telah anda ciptakan.
65. Cintai kehidupan anda untuk kesejukan musim hujan.
66. Cintai kehidupan anda untuk energi musim panas.
67. Cintai kehidupan anda untuk istirahat yang baik sepanjang malam tadi.
68. Cintai kehidupan anda untuk keselamatan yang anda lalui sepanjang hari ini.
69. Cintai kehidupan anda untuk semua keindahan dalam diri anda; yang menunggu untuk diketemukan.
70. Cintai kehidupan anda untuk semua warna fantastis yang mewarnai kehidupan anda setiap hari.
71. Cintai kehidupan anda untuk musik indah yang anda dengar hingga hari ini
72. Cintai kehidupan anda untuk orang-orang yang telah anda temui hingga hari ini; karena mereka adalah dunia anda yang berharga.
73. Cintai kehidupan anda untuk angin yang menerpa wajah anda setiap hari.
74. Cintai kehidupan anda untuk perubahan-perubahan mendadak pada rencana anda.
75. Cintai kehidupan anda untuk semua pertengkaran yang anda hindari.
76. Cintai kehidupan anda untuk semua persimpangan yang anda temui setiap hari; mereka ada untuk menawarkan jalan terbaik yang bisa anda pilih.
77. Cintai kehidupan anda untuk setiap detik yang anda lalui, karena detik inilah yang anda miliki, hanya detik ini.
 
 

Minggu, 21 Juli 2013

weekend lan dino minggo

Mbalik dino Minggu maneh, dino minggu iki dino makaryo.. dino sing aku terus terang ora seneng amergo bagiku aku iki isih rodo bingung dengan dino Minggu sing aku kudhu makaryo. Rak yo aneh to bagi wong okeh sing bioso’ne makaryo kie dino senen nganti dino jemuwah, terus ndang-ndang kudhu malik makaryo’ne seko dino minggu nganti dino kemis?
 
Aku krungu-krungu sih, mbiyen’e luwih aneh maneh amergo makaryo kui seko dino setu nganti dino rebo; prei dino kemis lan jemuwah. Nak kui kan luwih ndagel maneh to, tetapi mungkin memang kui adat’e nang kene alias meh ngopo terusan yen dewe kie nang kene mung ‘mampir ngisi bensin’ istilah’e.. bar bensin’e kebak.. di-stater terus mancal maneh
 
Tapi mbuh nganti saiki durung ono montor sing siap dipancal, aku dewe ora reti dadi ojo takon okeh-okeh karo aku. Sing aku lakoni saiki mung ngirim lan ngirim terus nggo etuk pancalan, soal’le bar etuk pancalan aku jan asli langsung mancal ora mikir-mikir maneh. Amergo ngopo? Amergo nggo anak.. yen ndak dino aku krungu susah’e bojo ngurus nang RS, ketemu suster lan dokter, di-ping-pong ora karuan, nunggu jam-jaman, ora jelas prosedur’e lan nggawe mumet terus.. opo aku yo tegel ngrungok’no koyo ngono terus ? opo yo aku tegel ndelokno koyo ngono terus ? aku dewe yo ora mudeng nang sawah kene juga, prosedur ora jelas, data pating semrawut, angel’e golek uwong.. susah’e nak diajak diskusi… waah gawe pecah ndase tenan juga.
 
Dilereni dilit dhisik soal iki, saiki wancine tak critani marang kadhang pamirso blog-ku soal weekend wingi yo.. ben rodo cooling down sethitik. Weekend wingi aku menyang nang supermarket, biasa nggolek sayuran lan macem-macem’e nggo beberapa dino mengarep, sing biasa dituku macem daging, beras, sayuran, buah, Lombok, roti, diapers, plastic sampah, dll. Kui wis dadi menu wajib sing dituku. O iyo aku kudhu ngandani, amergo weekend nang kene dino Jemuwah lan setu, dadi pas dino kemis aku mbladas kantor alias bali gasik. Ora amergo ngopo-ngopo tapi amergo wektu kui anak’ku ono janjian nggo terapi’ne dewekno nang kota, dadi kudhu cepet.
 
Dadi aku mbladas seko kantor, langsung menyang kono, perjalanan kui sekitar 30 – 45 menitan. Nang ndalan wektu kui ono tilpun mlebu, nomor kene; aku wis mikir angkat ora yo? Ah mendingan rasah angkat. AKu yo ra reti kui nomor kantor opo dudu kok. Luweh batinku. Tekan nggon’e terapi’ne anak ku, begitu nang reception.. si reception langsung ngomong “it’s not allowed to bring kids in his office during consultation”.. mak jeganggik batinku.. karepe’e opo je iki uwong, langsung tak bales’I “hey, I just want to meet him.. “ batinku, aku ora gelem debat karo koe. Tenan wektu si londo (L) teko nemoni dewe, dewekno ngomong karo aku (A) :
 
L : Hey.. hallo I am XXXX, let’s get inside my room
A : but I heard we are not allowed to bring kids ?
L : well that’s right, perhaps one of you can discuss we me then
A :  well, the problem is one of my kid very close with my wife, once she left.. she will start crying unless you can give us other solution
Bojoku : who about we discuss in here instead ?
L : No we can’t.. (mikir-mikir).. well, ok that’s fine; bring all of them inside my room.. it looks that they won’t  make any noise
Aku ro bojoku : we are not sure..
 
Inti’ne kurang ajar, kui tempat teraphy nggo bocah-bocah.. lan jeneng’e bocah mesti yo gawe rame lan rebut, hal sing lumrah. Sebagai wong tuo yo ora iso ngontrol yen si bocah ndang2 nangis lan ribut. Tapi tujok’no anak2-ku behave kabeh. Wis bar diskusi kui dewe bali nang apartemen tapi njaluk ro sopir’e taksi kon njemput maneh mengko jam 20:00 wengi amergo ono janjian karo dokter liyan’ne nang kota maneh. Tekan apartemen, dewe adus lan nyantai dhisik baren boj lan anak-anak-ku. Pas jam 20:00 dewe mangkat maneh.
 
Tekan nggone dokter, tempat ruang tunggu-ne kui ‘child friendly’ banget lan jembar, bedo banget karo sing mau sore tempat terapi.. koyo loket wae, sempit lan ora lelauasa.. pokokmen ora ‘child friendly’ banget, padahal nggo terapi bocah kui. Lha nggo’ne dokter iki, malah jembar banget. Ono akuarium, ono tempat permainan anak, ono tempat menyusui/ganti pampers.. pokokmen menyenangkan banget. Ketemu dokter’e juga nyeneng’ke.. dewekno pinter nanggepi pertanyaan dewe lan wong’e apik’an banget.. salut lah
 
Jam 22:00-an dewe metu lan bali nang apartemen, sak janne meh mampir mall meh dolan-dolan tapi amergo wis kewengen, dewe mending bali.. lan bocah-bocah yow is ngantuk berat sih. Tekan ngomah, langsung acara teather 5 segera dibuka… alias nonton DVD filem, nak nggak salah film action, tapi lalu judul’e sing tak tonton. Nonton nganti jam 02:00 esuk-an lah.. terus turu kabeh J tangi podo kawananen termasuk krucil-krucil ku
 
Dino jemuwah yo mung nang ngomah, amergo kekeselen Kemis’e wingi lan bar nonton film nganti esuk. Dadi acara nyantai lan males.. reti dewe tangi-ne wae podo kawanen kabeh. Sore’ne lagi dewe mlaku nang mall; ben rodo ono hiburan nggo kabeh’e. Dewe mangkat jam 7-an lan tekan mall sekitar jam 8an pas lah.. mlaku-mlaku nganti jam 22:00 lan terus bali, bocah-bocah yo wis kekeselen lan ngantuk mesti’ne kan. Tekan ngomah yo mung garik turu ae.
 
Dino setu, dewe ora nang endi-endi.. yo mung nang ngomah wae leyeh-leyeh karo ndelok TV.. bocah-bocah yo bioso dolanan nglaor ngidul, playon mrono merene, bebengok’an. Selain kui yo tak nggo nilpun mamahku lah, amergo wis suwe ora kontak-kontak’an. Ngobrol ngalor ngidul lan ndang ndang wis wengi. Turu lan dino minggu yo iki.. makaryo maneh
 
 

Rabu, 17 Juli 2013

Nyawah

Dino Rebo, isih kurang sedino maneh terus weekend. Ono sing anyar ora dino iki ? kabar anyar seko mau bengi
Dadi mau bengi dewe kie nggoleki sawah sawah, tetapi ora ono sing sesuai kekarepan’ne dewe.. nah dadi keweden to
Yen ora ono sawah-sawah, njur kepie maneh sesok yen pingin nyawah maneh nang Ngastino ?
 
Dadi ngene, aku kie kepikiran yen ora iso nyawah nang Ngastino njur terus kepie.. opo saklawas’e kudu nyawah nang nggo’ne uwong liyo
Terus? Rak yo mestine ora to, tapi yen durung ono sing dodolan sawah njur terus kepie maneh..?
 
Aku kie mbuh ora reti babar blas karep’e Gusti
 

Selasa, 16 Juli 2013

mati

Lagi sepisan iki rasane mung pingin mati, pingin gek ndang rampung urip iki amergo tambah suwe ora tambah jelas lan kepenak tetapi malah tambah ora jelas. Aku terus terang ora reti maneh kenopo kok iso ngene iki. Keluarga berantakan, dalan urip tambah ora jelas, solusi ora ono, masalah nambah terus, otak-ku sing ora kuat..
 
Aku mung kepikiran siji, pingin mati wae.. amergo wis ora jelas, ora ono sing iso dinggo patok’an urip, ora ono sing dinggo tempat bertumpu. Asu kabeh ora jelas kok.. ora ono sing iso digawe nggo arep-arep. Aku ki koyo wis ora nduwe gairah urip. Kepiye maneh, sejak aku ninggalno Ngastino; isine serba blas ora jelas.. lan aneh’e Gusti ora jelas ono nang nedi.. koyo adoh kabeh lan banjur aku ketibanan masalah okeh banget ora bar-bar lan ora ono solusi’ne
 
Kabeh uwong mung ngomong sabar-sabar lan sabar, sing digawe sabar opo aku yo ora reti wong ora ono sing iso dinggo impen-impen kok. Sabar-ku wis entek lan kui mau blas ora ono entuk-entuk’an-ne.
 
Pendak esuk, wis kudu mangkat sawah; begitu tekan sawah wis langsung ora jelas meh ngopo amergo bibit ae nggolek;e uangel tenan. Wis ngono terusan ora ono istirahat’e sing makaryo. Tonggo-tonggo yen dijaluki tulung isine gampang lan iso diatur, tetapi bar dijaluk’I tenanan.. mlethas ora jelas alasanne.. sing ora ono lah, sing ora nemulah, sing sesoklah, sing iki lan kui laah..padahal tugas kudhu rampung sak cepet’e
 
Tekan ngomah, anak nangis, bojo stress, padahal awak lungkrah.. isine akhir’e nyalah’ke nang kene lan terus njur gelut nyalahke pasangan; angger wis gelut njur anak ora kopen, pikiran ora focus, tambah ora ono solusi. Akhir’re tambah mumet
 
Durung yen terimo duit, isine langsung kudu menyang kono lan kene amergo angsuran okeh banget lan akhir’e sing kesisa yo mung sithik. Ketok’e mentereng tetapi bocor’e lubang kie yo gedhe.. dadi nyrocos’e banyu kui gedhe juga
 
Ora mung kui, mikir’ke anak ke-2 sing nggo dewekno, kui wis pikiran njlimet liya’ne meneh… diping-pong ora karuan lan mung digawe kesel tenanan, kon mrono mrene ora jelas padahal tenogo lan wektu terbatas, ora mung kui amergo ra nduwe SIM dadi mrono-mrene mung ngojek, lah yo berarti larang to ? padahal ketemu dokter opo ora ketemu.. yo podo ae, dewe kelangan wektu, tenogo lan duit. Kui durung ditambah yen bocah rewel nangis-nangis ora karuan plus rewel.
 
Nang ndalan yen nang warung utowo took, isi’ne wong’e blas atos lan angkuuh-angkuh; nambah gawe pikiran ora betah. Ngomong’e terkesan kasar lan ora nduwe tepo seliro lan blas ora menghargai. Dijaluki takon malah disambi tilpun utowo SMS lan mung nuding wae kadang ra ngomong
 
Kabeh mau kui dirasakno pas ono nang kene jal, seko esuk mulai mangkat nyawah, tekan sawah, bali ngomah, lan meh turu.. isine mung puanas terus temperatur’e lan ora ndak beres siji-siji, malahan nambah terus nganti mbludak-mbludak ora jelas masalah’e. Akhir’e mung dipilihi lan dipetani masalah’e siji-siji wektu ono wektu longgar.. yen ora pas bengi buanget yo pas weekend; amergo arep metani masalah nang mejo wektu nyawah kie malah susah, amergo internet kumpeni ora iso nggo akses nang email umum.. dadi nyusahke meneh
 
Saiki yen ngono kui nang nduwur.. wis pantes to njaluk mati wae cepet-cepet??
 

Sugih

Wong Sugih..
 
Aku kit mulai teko nang pasir, kerep banget aku krungu uwong Ngastino ngomong “nang kene kie okeh wong sugih”, “okeh mobil apik-apik nang kene iki”, lan liyo-liyo’ne.. aku ndelok utowo krungu sepintas memang bener ono’ne.. memang ono mobil apik-apik; sak janne sih yen jujur, nang negoro Sam luwih okeh maneh. Ndelok mobil belut-belut kie ndak dino iso nonton..
 
Nah tapi dudu kui sing meh tak bahas edisi dino iki, sing pingin tak bahas kui.. opo negoro Ngastino ora sugih2 juga ? nah ayo cobo ayo dipreteli yo.
 
Gawean. Nang Pasir, kui tipe gawean sithik; alias ora seokeh nang Ngastino. Selain kui juga, njaluk’e gaji dhuwur2 banget. Nah sing iso ngopeni gaji dhuwur malah dudu perusahaan swasta; tetapi pemerintah alias perusahaan plat abang. Nang Pasir, pegawe plat abang kui menjadi idola kabeh uwong amergo gaji lan tentu tujangan sing iso ketunjang-tunjang. Lha nak Ngastino ? PNS kui yo dadi idola, tetapi amergo dudu gaji lan fasilitas, luwih nang nggon urip tentrem, nyaman lan santai. Yen ngomong’ke soal nggolek gaji malah podo nang perusahaan swasta. Nah tipe gawean nang Ngastino kui yo bejibun okeh buanget. Arep seko sales, kerjo nang alf@mart, sopir, pulsa, dll.
 
Sugih gawan bayi. Nah iki salah satu’ne nang Pasir lan sekitarnya. Yen mbok gatek’no.. uwong sugih2 seko daerah kene dan sekitarnya okeh-okeh’e memang gawan bayi, maksut’e misal seko turunan’e wong nduwe kuoso, turunan kerajaan, turunan pejabat, klan/marga lan liyo-liyo ngono. Bakalan jarang kowe moco sing seko usaha mulai seko NOL. Lha Ngastino ? wong sugih-sugih komposisi’ne yo ono sing seko turunana kuoso/pejabat ngono, tetapi rasio karo sing mulai seko NOL yo okeh.. delok wae sing nduwe Gudang Garam, Djarum, Cipaganti, Mirota, NY Suharti, Supramu Santosa, dll. Kui mau njalanke seko NOL alias ora ono embel-embel ‘pejabat/kuoso’ nganti iso gedhe ngono
 
Pajek Kendaraan. Nah soal okeh kendaraan larang/apik2 nang Pasir tinimbang Ngastino iki asline mung masalah pajek kok. Amergo nang Pasir kui pajek impor mobil kui cilik banget dibanding Ngastino. Yen Ngastino dipadak’ke pajek’e mbik kene.. bakalan luwih okeh ngastino.. ora percoyo ?
 
Iki conto’ne.. rego Fortuner nang Ngastino sekitar 400 yuto lan yen nang Pasir sekitar 170-200an yuto; iki masuk akal amergo pajek mlebu + ongkos liyo’ne kan sekitar 200% seko rego asli mobil’e.. iki beberapa komponen pajak lan conto itungan’ne sing tak jupuk seko kaskus (ID : gayus.versibaik) :
 
Bea Masuk

Setiap barang dari luar Daerah Pabean/Luar Negeri hendak masuk ke Daerah Pabean/Indonesia maka harus dikenai Bea Masuk, berikut besarannya:

Bea masuk = CIF x tarif bea masuknya (bisa 0%, 5%, 10% dst lihat di BTBMI)

CIF adalah Cost (C)= harga barang, Insurance (I) = Asuransi, Freight (F) = Ongkos Kirim
 
PPh 22 Impor
Besarnya PPh Pasal 22 Impor adalah sbb :
  • Importir yang memiliki Angka Pengenal Impor (API) sebesar 2,5% x Nilai Impor
 
  • Importir yang tidak memiliki Angka Pengenal Impor (API) sebesar 7,5% x Nilai Impor
 
  • Atas barang-barang impor yang dilelang oleh Ditjen Bea Cukai sebesar 7,5% x Nilai Lelang.


Nila Impor sendiri adalah CIF + Bea Masuk
 
PPnBM (Pajak Penjualan atas Barang Mewah)adalah pajak yang dikenakan terhadap :
  • Penyerahan Barang Kena Pajak yang tergolong mewah yang dilakukan oleh pengusaha yang menghasilkan barang tersebut di dalam Daerah Pabean dalam kegiatan usaha atau pekerjaannya.
 
  • Impor Barang Kena Pajak yang tergolong mewah.

PPnBM hanya dikenakan satu kali, yakni saat penyerahan dari produsen atau importir.
Besaran PPnBM adalah mulai dari 10% hingga 200%.
 
PPN (Pajak Pertambahan Nilai)adalah pajak yang dikenakan atas setiap pertambahan nilai dari barang atau jasa dalam peredarannya dari produsen ke konsumen.
besaran PPN adalah 10% x DPP (Dasar Pengenaan Pajak).
DPP dalam hal ini bisa Harga Barang atau Nilai Impor (keterangan lebih lanjut tentang DPP bisa baja di buku perpajakan Indonesia!)
dan PPN bisa dikenakan di setiap mata rantai transaksi, jadi jika anda belinya melalui importir hanya dikenai 1 kali (perpindahan dari importir ke anda), tapi jika melalui distributor bisa dikenai 2 kali (saat perpindahan dari importir ke ditributor dan saat distributor ke anda)
 
CONTO ITUNGAN :
 
gua mau ngasih conto tapi tak punya buku referensi, takutnya salah,,
misal aja ya, ini
itungan kasarnya,,

- dr Itali harga mobil 600jeti (sebagai C/Cost)
- asuransi dalam pengiriman barang (kalo hilang, rusak, tenggelam) 150jeti sbg (I/Insurenc),
- trus biaya kirim 200 jeti (F/ freight)

# jadi CIF=900jeti

-kemudian Bea Masuk (BM),
kita ambil yg terkecil aja (5%)

# BM = 5%x 950jeti = 47,5jeti

#Nilai Impor=
CIF + BM= 997,5 jeti (genapkan saja jadi 1M)


PPH 22 (tarif buat conto kita ambil yang
terkecil= 2.5%)

#2,5%xNilai Impor= 2,5% x 1M= 25 jeti

- PPnBM (sbg conto tarif kita ambil yang
kecil saja 20%)

# 20% x Nilai Impor = 20% x 1M = 200jeti

PPN (10%)

#10% x Nilai Impor = 10% x 1M = 100jeti

total= CIF+BM+PPH22+PPnBM+PPN= 1,3 M

jadi Ferrari yang dari Itali seharga 600jeti bisa menjadi 1,3 M (pajaknya sebesar 400jetian, itu karena kita ambil tarif terkecil semua,
padahal ferrari mobil super mewah)
 
Nah ketok banget to.. rego mlebu Ngastino, kui sekitar 2x lipat harga asli’ne..
 
Arti’ne opo ? arti’ne yen Ngastino nganggo model pajek impor mobil koyo Pasir.. uwong bakalan okeh banget nduwe kendaraan mewah nang Ngastino. Bayangkan wae; dengan rego mobil selangit-langit wae, wong Ngastino iso kuat tuku kok.. opo maneh yen rego’ne dipangkas separuh’e.. tambah okeh banget kan ??
 
Dadi sak durung’e ngecap kui, didelok sing temenan.. sopo reti memang wis wajar-wajar wae alias lumrah yen okeh mobil mewah nang kene.
 
 
 
 
 

Senin, 15 Juli 2013

TKI

Dino iki aku moco berita soal TKI nang Timur Tengah, aku meh quote salah satu berita sing tak jupuk seko berita online..
Meski berita kui taun 2010, tetapi aku rungu-rungu yo isih valid kok; memang’e karakter menungso iso berubah kurang dari 5 tahun ? aku ngomong karakter yah.. dudu behavior..
 
Penyiksaan yang dialami TKI Sumiati asal Nusa Tenggara Barat, tambahnya, kemungkinan disebabkan ia belum mahir mengoperasikan peralatan rumah tangga di rumah majikan, sehingga bisa menyulut penyiksaan terhadap TKI. Karena itu, ia minta calon TKI yang diberangkatkan ke luar negeri perlu memiliki keterampilan yang memadai.
 
Nah cobo diwoco maneh sing tak kandeli kui, dadi nang berita kui karo sumber sing dinggo karo berita kui; iso di-infer bahwa amergo ora mahor ngoperasikke alat rumah tangga, kuilah sing menyulut penyiksaan.. Karena itu ia minta calon TKI punya ketrampilan memadai..
 
Hayo kui podo wae lepas tanggung jawab kabeh :
 
  1. Makane sebelum dikirim kui, training lan dites.. seko ketrampilan lan boso inggris
  2. Sing salah yo sing ngirimke TKI; durung siap kok wis dikirim
  3. Begitu wis dikirim, ono salah ngono.. malah disalahno TKI’ne.. lha wong TKI kebanyakan yo wong ndeso; terang wae kurang dong nggunak’ke ‘microwave’ misal’e
  4. Kok dadi koyo pembenaran, malah mbelo sing mukuli… amergo ora iso nggunak’ke peralatan; makane mereka dipoukuli… LHAH ?? kudune nara sumber kui kan mbelo TKI.. normal wae lah mereka durung iso, tetapi nak durung iso terus disiksa.. kui salah. Segala sesuatu dimulai dari TIDAK TAHU
 
Aku kadang memang ora reti pola pikir’e bongsoku dewe; malah koyo nyalahke TKI.. cobo dulur’e dewekno sing dingonok’e.. opo yo gelem ? mbok yo duwe empati sithik
 

Minggu, 14 Juli 2013

Mall - weekend - poso

Dino iki dino Minggu tanggal 14 Juli 2013, makaryo maneh. Mbuh kok aku aras-arasen pendak mluebu nang kantor iki sing padahal sak durung-durung’e aku ra tau aras-arasen mlebu nang kantor. Misal’e wektu nang Ngastino; aku mlebu kantor yo biasa lan seneng-seneng ae.. yen aras-arasen kui amergo kekeselen opo yo mung pisan pindo kadang roso ora lagi mood wae. Wektu nang negoro Sam yo ngono; aku seneng-seneng ae nang kantor.. mung kekeselen lan males teko nang meeting wae, sak luwih’e aku seneng2 wae.
 
Nah nang kene; jleebb.. pendak menyang sawah, yailah sepi nyenyet; ora jelas ngopo lan koyo ora ono diskusi ngono.. dadi nang kanto kie mung ora jelas lan ora karuan. Aku dewe ora reti wong kene kepie, tetapi memang nak nggo aku dewe, koyo rasa-rasane dudu aku ngono. Mbiyen mesti angger mlebu sawah langsung buka computer, tutup pintu lan kerjo wis.. ndang2 mangan lan mulih.. kesel banget lan strees soalle yo etuk tilpun barang.
 
O yo, aku meh crito weekend wingi; dadi weekend.. dewe kie rikane meh mlaku2 nang mall sing paling gedhe nang kene; mangkat jam 5 lan tekan nggone jam 6; dewe mrono numpak taksi. Aku bioso mangko anak’ku nomor siji lan bojoku karo sing nomor 2. Sak dowone dalan seko apartemen nang mall kui sepi’ne ora karuan.. asli jan sepi tenan. Yo ono mobil lewat; tetapi koyo ora bioso wae kok ketok sepi banget.
 
Tekan mall, jam 6 sore; buko poso jam 7 mbengi. Nah iki sing aku temoni nang mall..
 
  1. Took mall bukak’e seko jam 08:00 – 13:00 trus bukak maneh 20:00 – 01:00
  2. Okeh banget uwong jogging nang njero mall, dadi sasi poso kui mall dinggo jogging. Lha iki sepisan nang uripku ndelok jogging nang njeron mall
  3. Mulai jam 18:00 uwong2 wis podo lungguhan nang restaurant lan food court; meh nunggu buko
  4. Sing buka palingan yo supermarket, liyane took yo ono sing bukak tapi sithik lan sing cilik2 wae.. kabeh-kabeh’e tutup
 
Nah dadi aku ro keluargaku akhir’re yo mung supermarket, lan jam 20:00 mulih; lha meh ngopo kan..
 
Dino setu’ne; aku ro keluarga yo mung nang omah trus nang supermarket cedhak apartemen tok soal’le meh nggolek botol ngombe nggo anak’ku; dewe meh ngajari ora nggo dot maneh. Nah mergo kui, dewe saiki wis ngajari nganggo botol biasa. Makane tuku botol nang supermarket.
 
Yo yen supermarket’e sih biasa wae, maksut’e ora koyo nang mall mau sing okeh tutup. Yen supermarket yo tetep buka.. tetep dodol koyo biasane.
 
Nah sing mbedak’ke Ngastino karo kene; yen nang Ngastino. Warung mangan yo tetep bukak biasa, mung ditutupi korden utowo penutup liyane.. yen kowe buka lan mlebu, okeh uwong-uwong yo sing mangan biasa, ngrokok lan sing liyane. Lha nak nang kene, ojo ngarep nemok’ke warung mangan utowo wong mangan nang ndalan/ngrokok.. hukumanne dikunjoro jare’ne
 

Kamis, 11 Juli 2013

Drill

Dino iki jam 11.30-am ndang-ndang ono ‘drill’; fire drill iki latihan ngono (iso latihan kebakaran, gempa bumi, pokokmen evakuasi).
Nah latihan kah utowo asli ono sesuatu aku yo ra pati dong, tetapi lagi enak-enak makaryo.. ndang ndang alarm muni buanter banget; dadi dewe kudu metu nang tempat berkumpul alias muster point.
 
Lokasi muster point iki ora adoh, alias mung nang parkiran kendaraan wae. Tapi toh.. amergo musim saiki lagi musim puanas (wis dudu panas maneh).. temperature wae 42-47degC dadine yo jan asli perjuangan. Dadi pas aku nang muster point; menit menit awal isih kuat; punjul 15 menit; roso panas kie wis kroso banget, ora mung roso panas tetapi juga werno’ne ser’ngenge marani nang moto tambah cilik kae lo.. amergo saking terang banget ser’ngenge ne.
 
Meski nang kene iki, kelembaban’e rendah (nang ngisor 25%) tetapi tetep wae yen dipepe punjul seko 45 menit yo kringeten juga lan nang ndas yo gawe mumet ora karuan kan. Tenan jebul’e; begitu rampung.. aku mlebu ruangan.. wis mulai pancingen nang gulu’ku.. dadi tanda-tanda meh keno loro maneh.. ciloko padahal lagi wae rodo kepenak esok iki mau, malah wis meh keno maneh
 
Kapan rampung’e iki to Gusti !!
 
 
 
 

Rabu, 10 Juli 2013

Meriang

Kit wingi awakku meriang ora jelas ditambah posing ora karuan nang ndas iki,
Mau bengi wis diwenehi bojo obat paramex karo dikompres.. esuk iki wis kepenak. Awak ora panas lan ora mumet
Lhah.. jam siji-an awan, ndang2 langsung panas maneh.. lemes.. lan rodo senut-senut maneh ndas’ku.. ciloko
 
Aku ra ngerti kenopo ngene, opo amergo kepanasen, utowo amergo panas-dingin-panas-dingin. Kan yen mlaku menjobo panas kui,
Trus melu mobil adem amergo AC, metu seko mobil nang apartemen kan mlaku lan berarti panas meneh, terus mlebu apartemen adem meneh amergo AC’ne murup. Aku ora reti opo mergo kui dadi koyo konslet ngono, tapi asli mumet’e ndas lan meriang’e ora ketulungan tenan. Mumet’e ndas kui koyo diantem godho kae lo ndas’e; terus meriang’e awak kie koyo nang njeron kulkas
 
Lha padahal musim panas nganti 47deg C ngene kok aku isih ngurupke heater.. amergo meriang, rak yo ciloko to
 

Poso

Dino iki dino sepisan poso nang kene, terus terang iki kali pertama nggo aku lan keluargaku ngalami poso nang kene.. poso sing tenanan poso..
Beberapa tingkah laku sing perlu mbok reteni ..
 
  1. Sedino sak durung’e poso… uwong-uwong podo nang supermarket.. mborong panganan, sayuran lan liyo-liyo’ne
  2. Dalanan dadi macet; kabeh podo metu.. mbuh nang supermarket utowo ngopo aku yo ra reti.. sing pasti dalanan macet
  3. Esuk-esuk dino pertama poso, dalanan sepi nyenyet… asli koyo ra ono kesibukan
  4. Took alias warung makan TUTUP, aku tulis capital amergo asli memang ora buka. TUP TUP TUP… blas ora buka
  5. Aktifitas koyo ora mlaku biasa’ne…
 
Kuwi mau beberapa item sing aku delok wektu dino sepisan poso nang kene, sejatine aku dewe yo wedi.. aku lan keluargaku kie rak ora poso amergo bedo agomo pancen, nah sing dadi masalah adalah amergo dewe kie memang ora bioso poso lan kudu urip nang negoro sing asli strict soal poso.. dewe yo keweden yen salah-salah ngombe, ngrokok, utowo mangan lan ora sadar.. iso-iso dikunjoro. Asli dikunjoro memang aturanne yen keconangan wedangan/madhang/ngrokok wektu poso.
 
Lha jaman mbiyen nang negoro ngastino lan Sam; blas ora masalah.. poso lak nggo sing poso. Sing ora poso yo tetep biasa aktifitas’e, lha nak iki asli kowe ora poso yo kudu melu aturan sing podo poso. Yo aku reti memang negoro kie memang bedo-bedo, aku mung rodo kaget ae, yo maklum lah iki sepisan iki aku nang negoro ngene kie… dadi isih rodo kaget-kagetan.
 

Selasa, 09 Juli 2013

wektu ora jelas

Dino iki serba aneh, wingi ono surat edaran seko kumpeni yen selama poso mulai kerjo jam 0900 nganti jam 1500, tapi aneh’e pie jal.. ora nyebutke mulai kapan ??
Lha kan aneh, amergo koyo ra pasti, apakah mulai dino iki utowo dino sesok; akibat’e aku kudu njaluk sopir nggo siap-siap yen sesok dijemput koyo biasane nganti ono kepastian kapan poso
 
Aku reti yen poso kie ditentukan seko pengamatan Hilal; secara pasti aku ra reti, tetapi sebaiknya kui bahwa ono aturan baku seko kumpeni sing stated kapan mulai diberlakukan jam kerja poso; la yen ora ngono akhir’e koyo mau; jam wancine kabeh do kerjo mlebu kantor.. malah parkiran isih sepi nyenyet… lha iki njur kepie jal…
 
 
Aku wis ora reti maneh, njaluk’e iki kepie maneh..
 

Minggu, 07 Juli 2013

Pia pie..

Dadi ngerti rasane yen anak nduwe alergi mangan karo ngombe, rasane mesakke banget karo anak
Aku ora nyongko koyo ngene iki kedaden mbik keluargaku, susu ora oleh, opo-opo kudu organic lan okeh banget pantanganne
 
Dino iki, lagi ae aku etuk tilpun seko bojoku. Dewekno bar seko dokter khusus nggo nutrisi bocah. Bojoku cerito yen
Anakku kudu mangan-manganan sing organic, seko beras, sayuran, tepung, endok, lan kabeh’e musti organic
Pas aku krungu ngono; rasane ati iki mesakke tenan karo anak-ku.. dewekno kie opo-opo wis ora oleh; kudune iso mangan cokelat, permen, lan liyanne
Tapi amergo kondisine; dewekno ora oleh mangan iki lan iku, madu wae ora oleh.. sing padahal madu kie apik nggo antibody
 
Aku ora reti karep’e Gusti; wis posisi nang kene.. adoh seko sopo-sopo, ora ono kelengkapan sing memadahi… malah kabeh buyar ora karu-karuan
Iki bakalan luwih kepenak yen kabeh nang Ngastino, amergo ono sedulur lan keluarga sing iso ngewang-ngewangi tinimbang koyo ngene iki
Meh minggat yo durung ono penclok’an.. meh ngobati yo susah’e setengah mati amergo opo-opo nggo naksi, lokasi’ne adoh-adoh
 
Aku asli rasa’ne kie mung pingin nangis, mangkel, lan pingin banget mbengok.. tapi kepiye maneh.. posisiku digawe terjepit ngene, diwage ora iso obah
Digawe asli ora nduwe kebebasan koyo mbiyen, cobo aku nang Ngastino.. mungkin memang panen’e ora seokeh nang kene, tapi…
Cedhak sedulur, cedhak keluarga.. iso diewangi.. terutama nggo anak’ku..
Aku ra ngerti rencana’ne Gusti iki ke-pie.. ora tau dewenehi solusi. Aku eling.. Gusti nate ngomong (lewat film)
“Aku wenehi perlengkapan kanggo koe gen koe iso menyelesaikan masalahmu”.. lhah opo perlengkapanne? Aku kirim riwayat uwis, tapi durung dijawab-jawab
Trus kon pie.. waton metu ngono??? Kui podo wae ora nyelesaikan masalah.. malah nambah
 
Padahal yen iki diterus-terusno.. wektu’ne tambah nyrepek, tambah sithik.. lan berarti kabeh sing keno anak’ku juga.. trus meh kepieee ???
 
Dadi kepie-pie kie okeh banget.. iki sing aku delok;
 
  1. Bertahan nang sawah kene, trus berarti ora mung anak’ku tapi keluargaku kabeh keno dampak :
  1. SIM
  2. Sekolah, makaryo anggo naksi
  3. Ora ono sekolah khusus
  4. Obat terbatas
  5. Dokter terbatas
  6. Panganan khusus terbatas lan adoooh
  1. Minggat seko sawah, terus :
  1. Rung opo cantolan…
  2. Nggo biaya anak sopo..
  3. Nggo omah kepie…
 
Iki mau okeh buntung’e tinimbang untung’e… pilihan sing ono yo etok cantolan nang sawah liyo; mulih kandang.. bar !! arep kepie maneh..???
 
 

Sabtu, 06 Juli 2013

weekend ora ono sing menarik

dino dino rasane koyo ora semangat amergo ora ono kejelasan, durung ono 'cahaya putih' sing iso digawe nggo kekarepan.
sawah2 wis tak tawar tapi ora ono sing njawab; lak yo asu! ning nggon liyo; sawah tonggo malah lagi etuk traktor anyar!!! iyo traktor anyar.
aku sakjanne ora masalah dewekno etuk traktor anyar, mung aku dewe durung nemokne roso nggo macul; rasane ndak mlebu sawah kie mung muangkel ora ketulungan. tonggo2 sawah koyo asu, perlengkapan macul wae koyo ra mutu, perlengkapan jaman ndisik isih dinggo.
gusti, aku ora ngerti tenan karepmu opo? aku ra reti njalukmu iki sakjanne meh ngepiekke awakku? aku rasane pingin nesu terus; rasane lungkrah ora semangat............/

Kamis, 04 Juli 2013

KEMIS REMUK

Dino iki dino Kemis, aku mau esuk tangi’ne kawanenen.. jam 06.45 lan padahal mlebu kantor’e jam 07.00; yo dadi kelabakan. Banjur tangi turu langsung aku nggugah bojo yen wis kawanen, trus lanjut langsung aku njupuk anduk lan mlebu kamar mandi nggo adus.
Neng kamar mandi, bar aku ngurup’ke keran, lagi sadar yen banyu’ne ora ngalir deres koyo biasa’ne, banyu’ne sing biasa’ne puanas (amergo musim panas), dadi ora pati puanas. Sak bar’e rampung adus, aku njur ganti pakaian lan bojoke ngomong, yen listrik apartemen lan lift yo mati.. pikirku haaahh iki ono opo jee.
Aku kie tinggal nang apartemen lantai 9; dadi wektu meh mangkat kerjo dino iki mau, aku kudu medun seko lantai 9. Dadi sikil yo lempoh tenan, opo maneh yen nduwe bocah cilik koyo aku opo bar blonjo urusan dapur. Yen meh munggah nggowo blonjonan lan gowo anak seko lantai dasar nang lantai 9.. wah iso berotot tenan ho?
Akhir’e yow is , aku medun lewat tangga seko lantai 9.. bar kuwi menyang kantor nganggo taksi langananku lan ojo kaget, terang wae aku tekan kantor telat amergo tangi’ku sing kawanen. Tekan kantor?? Koyo biasa’ne koyo ora ono seni’ne.. ora ono sing rodo “NGEEH” ngono lo, kabeh kie ketok’e kok nyantai buanget, tenang banget lan asli gawe uwong dadi muales.
Tekak kantor, yailah bingung meh arep ngopo jal, amergo kantor kie sepi.. yen metu mung sing didelok malah uwong podo ngobrol.. marai tambah demotivasi
 
 
 
 
 

Selasa, 02 Juli 2013

Kurang Ajar

Aku nggak ngerti gih, nganti saiki ora ono sing nyeluk2.. yo ono tetapi isih nang lingkungan kene.. padahal kan aku pingin ndang metu seko lingkungan kene
Ono kejadian sing nggawe aku kudu gelis metu,
Wingi bengi aku karo keluarga menyang dokter bocah nang RS kumpeni, aku ketemu karo dokter nggo konsultasi lan kabeh-kabeh’e
Lan nang akhir pembicaraan, si dokter ngomong yen mendingan aku metu golek tempat liyo seko negoro kene…
 
Jeger.. ati iki rasane keloro-loro, aku yo reti yen aku kudhu gik ndang metu seko kene, tetapi arep nang ndi..
Wong nglamar wae durung ono jawaban kok.. meh metu bludus sak penak’e.. terang wae iku gawe perdebatan sengit nang batin atiku
Pilihanne koyo tarik menarik antara :
 
  1. Waton metu wae, ben bocah iso luwih apik – resikone aku ora mbut gawe
  2. Nunggu ono pidak’an, padahal nganti saprene kie durung ono panggilan bababr blas seko njobo negoro iki – resikone bocah tambah ora kopen
 
Aku asli ora reti karepe Gusti njur kepie, sing pasti kudhu sabar jare wong-wong…. Nganti kapan ora reti, mbuh aku dewe mumet yen wis bali lan nang kantor, ati rasane ora kepenak
 

Kamis, 27 Juni 2013

Paling males

Bakno pilihan sing ta jupuk iki taek, blas ora ono positife.. Gawean kok ora jelas, kabeh sak penake dewe
Aku lg nyadar kenopo mantan bosku wegah kerjo nang omah pemerintah, amrrgo gawdanne ora jelas lan ora mutu.. Keset kabeh

Rabu, 26 Juni 2013

Perjuangan durung rampung

perjuanganku nggo miluh kandang durung rampung, wingi aku lagi etuk tilpun yen aku gagal tes lanjutan, aku yo ngroso loro sithik tetapi sak luwih'e bersyukur amergo kui mau memang sak jatine mung nggo pelarian ae
Gusti isih sayang mbik aku, dewekno ora ngolehke aku njupuk kui gawean amergo kui mung bakal nggo pelarianku lan mesti aku bakalan ora betah maneh.. makane dewekno ora ngrestui aku nggo posisi kui
ning liyo'ne aku yo isih tetep usaha nggo nggolek mbalik maneh nang habitat, yen pingin mesti bali lan kepenak yo mbalik nang habitat awal.. amergo yen isih ngene-ngene wae bakalan susah
sing penting tetep usaha mulih kandang !! mugo-mugo kekarepan sing positif iki yo etuk restu marang Gusti

Minggu, 23 Juni 2013

pindah

wis wancine pindah amergo nang kene kakean munyuk, munyuk sing gawe2 perkoro, munyuk sing ora kerjo, munyuk males, munyuk edan lan munyuk bledug

wis pindah pindah pindah sing luwih apik

Sabtu, 18 Mei 2013

sasi mei

sasi mei iki ono loro sing ulang taun, bojoku karo mamahku; aku sayang banget karo mamahku.. selamat ulang tahunku paling telat mungkin tapi ora ono bedane bahwa sayangku karo mamah tetep paling utama lan nomor siji

aku selalu kangen ngobrol karo mamah, roso kangenku jan ora ketulungan.. suwe banget ora nduwe wektu sing dowo karo mamah. aku kangen lan pingin bali indonesia ben iso bali nang jogja lan ketemu mamah sak wayah wayah

aku sayang mamahku
aku cinta mamah
beliau orang yang selalu kuhormati
selalu ono yen aku roso ora kuat
gusti balekno aku nang ngastino

Sabtu, 04 Mei 2013

Elang dan Kalkun

Konon di satu saat yang telah lama berlalu, Elang dan Kalkun adalah burung yang menjadi teman yang baik. Dimanapun mereka berada, kedua teman selalu pergi bersama-sama. Tidak aneh bagi manusia untuk melihat Elang dan Kalkun terbang bersebelahan melintasi udara bebas.

Satu hari ketika mereka terbang, Kalkun berbicara pada Elang, "Mari kita turun dan mendapatkan sesuatu untuk dimakan. Perut saya sudah keroncongan nih!". Elang membalas, "Kedengarannya ide yang bagus".

Jadi kedua burung melayang turun ke bumi, melihat beberapa binatang lain sedang makan dan memutuskan bergabung dengan mereka. Mereka mendarat dekat dengan seekor Sapi. Sapi ini tengah sibuk makan jagung,namun sewaktu memperhatikan bahwa ada Elang dan Kalkun sedang berdiri dekat dengannya, Sapi berkata, "Selamat datang, silakan cicipi jagung manis ini".

Ajakan ini membuat kedua burung ini terkejut. Mereka tidak biasa jika ada binatang lain berbagi soal makanan mereka dengan mudahnya. Elang bertanya, "Mengapa kamu bersedia membagikan jagung milikmu bagi kami?". Sapi menjawab, "Oh, kami punya banyak makanan disini. Tuan Petani memberikan bagi kami apapun yang kami inginkan". Dengan undangan itu, Elang dan Kalkun menjadi terkejut dan menelan ludah. Sebelum selesai, Kalkun menanyakan lebih jauh tentang Tuan Petani.

Sapi menjawab, "Yah, dia menumbuhkan sendiri semua makanan kami. Kami sama sekali tidak perlu bekerja untuk makanan". Kalkun tambah bingung, "Maksud kamu, Tuan Petani itu memberikan padamu semua yang ingin kamu makan?". Sapi menjawab, "Tepat sekali!. Tidak hanya itu, dia juga memberikan pada kami tempat untuk tinggal." Elang dan Kalkun menjadi syok berat!. Mereka belum pernah mendengar hal seperti ini. Mereka selalu harus mencari makanan dan bekerja untuk mencari naungan.

Ketika datang waktunya untuk meninggalkan tempat itu, Kalkun dan Elang mulai berdiskusi lagi tentang situasi ini. Kalkun berkata pada Elang, "Mungkin kita harus tinggal di sini. Kita bisa mendapatkan semua makanan yang kita inginkan tanpa perlu bekerja. Dan gudang yang disana cocok dijadikan sarang seperti yang telah pernah bangun. Disamping itu saya telah lelah bila harus selalu bekerja untuk dapat hidup."

Elang juga goyah dengan pengalaman ini, "Saya tidak tahu tentang semua ini. Kedengarannya terlalu baik untuk diterima. Saya menemukan semua ini sulit untuk dipercaya bahwa ada pihak yang mendapat sesuatu tanpa mbalan. Disamping itu saya lebih suka terbang tinggi dan bebas mengarungi langit luas. Dan bekerja untuk menyediakan makanan dan tempat bernaung tidaklah terlalu buruk. Pada kenyataannya, saya menemukan hal itu sebagai tantangan menarik".

Akhirnya, Kalkun memikirkan semuanya dan memutuskan untuk menetap dimana ada makanan gratis dan juga naungan. Namun Elang memutuskan bahwa ia amat mencintai kemerdekaannya dibanding menyerahkannya begitu saja. Ia menikmati tantangan rutin yang membuatnya hidup. Jadi setelah mengucapkan selamat berpisah untuk teman lamanya Si Kalkun, Elang menetapkan penerbangan untuk petualangan baru yang ia tidak ketahui bagaimana ke depannya.

Semuanya berjalan baik bagi Si Kalkun. Dia makan semua yang ia inginkan. Dia tidak pernah bekerja. Dia bertumbuh menjadi burung gemuk dan malas. Namun suatu hari dia mendengar istri Tuan Petani menyebutkan bahwa Hari raya Thanks giving akan datang beberapa hari lagi dan alangkah indahnya jika ada hidangan Kalkun panggang untuk makan malam. Mendengar hal itu, Si Kalkun memutuskan sudah waktunya untuk pergi dari pertanian itu dan bergabung kembali dengan teman baiknya, si Elang.

Namun ketika dia berusaha untuk terbang, dia menemukan bahwa ia telah tumbuh terlalu gemuk dan malas. Bukannya dapat terbang, dia justru hanya bisa mengepak-ngepakkan sayapnya. Akhirnya di Hari Thanks giving keluarga Tuan Petani duduk bersama menghadapi panggang daging Kalkun besar yang sedap.

Ketika anda menyerah pada tantangan hidup dalam pencarian keamanan, anda mungkin sedang menyerahkan kemerdekaan anda…Dan Anda akan menyesalinya setelah segalanya berlalu dan tidak ada KESEMPATAN lagi…

Seperti pepatah kuno "selalu ada keju gratis dalam perangkap tikus".

Pecah ndas'ku

Asu tenan.. pancen aku wis suwe ora nulis nang blog iki, ora amergo nopo-nopo; ung amergo okeh ruwet'e sing arep ditulis. 
1. Pertama, urusan KTP rak beres-beres nggo keluarga, aturan'e berubah meneh - butuh laporan golongan darah
2. Kaping pindho, urusan SIM; selain aturan'e berubah meneh - malah saiki ono tambahan yen bojo ora iso ngajuk'ke SIM
3. Anak ke 2 loro-loro'nen; njaluk perusahaan cover... eee malah ora jelas jawabanne, malah terus 'nyerang' aku
4. Aku'ne dewe... dokter siji lan liya'ne ora jelas... bedo interpretasi lan dadi mawut ora karu-karuan
5. Bojo mumet, mbuoh mumet'e yo opo.. tapi dewekno mumet kie ora dewean.. aku dewe yo mumet; dadi ora mung dewek'no
6. Anak ke 1 mulai sekolah... dadi bojo esuk2 kudu nyiapno bekal
7. Antar Jemput Anak, duwe mobil tapi rung duwe SIM.. ciloko; dadi mumet golek nggo antar jemput dewekno nang sekolahan
8. Antar Jemput kantor, podo juga.. duwe mobil tapi rung nduwe SIM... asu isih bingung jal sesok pie
9. Utang-utangan..

asu tenan.. jan pecah ndase

Rabu, 10 April 2013

Tanggap Warso

Dino iki tanggap warso kanggo awak-ku, kepindo tanggap warso sing aku ora ono nang negoro ngastino alias isih mblayang nang njobo;
okeh konco-ku sing ngucapke sugeng tanggap warso, pikiran iki kadang aku lagi pingin mulih kampung;
aku pingin bali kampung, ngobrol dan meluangkan wektu nggo mamahku..
suatu sing aku rindukan..
 
Semoga tahun ini menjadi tahun yang baik bagiku dan juga keluargaku, terutama buat mamah
 

Kamis, 04 April 2013

gelo

gusti, aku ra ngerti opo pilihanku iki bener? aku ngerti kui kabeh wis kebacut, wis kebacut milih.. tapi nganti saiki roso'ne isih sesek banget. rasane pingin banget mbalik koyo mbiyen..

aku ngerti kabeh wis kebacut, tapi pie maneh; ora mungkin dewekno ngajak balek makaryo maneh. rasane ati iki gelooo banget, proses dowo ngene kie bakno ora iso mbalik maneh

gusti paringono dalan padang

Minggu, 10 Februari 2013

Macul nang luar negeri

sepisan seminggu minimal aku skypan karo mamah, suatu sing aku selalu rindukan selama ini dan wis meh 2 taun iki aku makaryo nang njobo.. "macul" istilahku.

nah kanggo sing moco blog'ku iki, istilah macul nang Njobo (njobo negoro Indonesia - Ngastino) kui ono positif ono negatif'e, aku mung pening nulis se-obyektif mungkin nggo kabeh sing moco blog-ku ini, ora ono sing ditutup-tutup'i lan nggo ndelok sak'jati ne kerjo nang njobo kui kepie, seko sudut kabeh-kabeh'e. Sing meh tak tulis iki asli kerjo nang njobo, dudu model short term assignment utowo mung sekedar assignment, tetapi musrni kowe nglamar nang perusahaan njobo lan urip nang kono karo anak bojo, dudu juga wong sing on-off (utowo anggo schedule).

aku nulis seko positif'e sik.. iki ora tak rangkai tetapi mung langsung nulis. Dadi yen ono sing ketinggalan ojo salah'ke aku

1. Income Nambah
Mesti wae kerjo nang njobo, income mu bakalan nambah, amergo koefisien adoh seko 'home country', dadi normal yen digaji luwih dhuwur tinimbang koe kerjo anng negoro Ngastino. Tetapi ojo seneng dhisik soal iki, mengko dijabarno nang negatif'e :)

2. Mandiri
Kerjo nang njobo karo anak-bojo, melath dadi mandiri, kabeh diusahak'e dewean lan dikerjak'no dewe. Iso sih anggo housemaid / pembantu tetapi ndelok-ndelok negara'ne. Yen koyo Timur Tengah/Asia, kowe iso golek housemaid. Tetapi yen Eropa lan Amerika.. ojo pikir iso mbayar pembantu. Larang.. 

3. Pendidikan Nggo Anak
Tergantung karo negoro sing meh mbook tuju, beberapa negara fasilitas pendidikan apik banget nggo anak. Seko bahasa Inggris'e lan model pengajarannya

4. Belajar Culture/Budaya negoro liyo
Yen kerjo nang njobo yo apik'e kowe sinau culture wong liyo. Nah sing selama iki mung ndelok seko TV utowo krungu-krungu, kuwi ora iso digeneralisir yen kowe ora ngalami dewe to.. nah yen ngalami dewe, kowe iso ngerti sak tenan'e pie budaya pendak negoro kui

5. Tambah Pengalaman nang CV
Yen kowe kerjo nang njobo, value added kanggo CV mu, yen ora betah yo tinggal nggolek-nggolek. dadi positif'e adalah pengalaman kerjo sing apik banget kanggo kowe ne

6. Luas wawasan'ne
Yen kowe wis nang luar negeri kerjo kowe bakal luas wawasanne dalam pengertian luwih terbuka dengan banyak karakter uwong. Tetapi sepanjang pengalamanku; yo ono wae wong Indonesia sing ish kuno pola pemikiranne, iki pendapat pribadi yo. Yen kowe kerjo nang Njobo, sekalipun menurutku ojo pernah nggowo-nggowo Kepercayaan dalam pergaulan sehari-hari atau kerja, dadi'o wong sing profesional. Kerjo yo kerjo, kumpul karo konco2 yo kumpul. Urusan karo Yang Transenden kui urusan pribadi lan keluarga.. rasah digowo gowo

7. Dolan-dolan
Nah yen iki, biasa'ne seneng'e ibu-ibu :) iso dolan-dolan gratis, gratis kepie.. la iyo wong nang luar negeri kok.. kapan meneh iso loncat2 nang negoro :)

NEGATIF

1. Pemasukan besar = Pengeluaran besar / Gaya Hidup
Nah iki.. beberapa uwong yo ngomong, soal pengeluaran kui tergantung dewe'ne.. aku setuju banget soal iki. Tetapi dibanding'no dengan pengeluaran nang Indonesia tetep luwih gedhe.. ora percoyo ? Mungkin sekolah anak dibayari kantor, kesehatan barang.. tetapi biaya groceries, dolan-dolan/travelling, durung duti sing ditransfer nang keluarga/ortu tentunya meningkat juga, lan gaya hidup, ora mung kui. Ono beberapa perusahaan sing kesehatan tidak di-cover di home country; maksut'e yen pas cuti, bali nang Indonesia terus ono sing loro.. ora di cover karo kumpeni. Nah koyo sing aku ngomong sak durung'e, iki dengan asumsi kowe bener2 kerjo nang luar neger.. ngalamar nang perusahaan luar negeri. Durung ono perusahaan sing menarik kita dengan asumsi sebagai LOCAL employee dudu EXPAT. Nah yen ngene, tentune biaya bali ke home country, yo biaya dewe/sole cost

2. Adoh seko keluarga
Adoh seko keluarga dudu maksut'e adoh anak, bojo... kan anak bojo melu dewe. Adoh seko keluarga kie yo adoh seko mbak, mas adi, ibu, bapak, sedulur, pak'de lan okeh mau. Wektu'ne kumpul ora iso kumpul, dsb. Memang saiki jaman'e Internet. Ono Skype, BBM, YM, Google Chat dll. tetapi kui mau rak mung TOOL. Percaya tidak, secara statistik lebih dari 85%; meski komunikasi iso lewat alat kui mau.. ada perasaan yang berbeda, lain halnya yen kowe iso bertatap muka langsung (dudu lewat FACE TIME)

3. Pendidikan Nggo Anak
Ono positif lan negatif'e.. yen kowe suwe netap nang satu negoro, yo kui positif banget. Tetapi yen rencanane mung arep pindah2 ? mesak'e anak, opo meneh yen isih cilik.. di sisi positifnya anak iso mandiri dan mudah bergaul karena terbiasa karo bedo lingkungan. Negatif'e.. yen anak ora iso bergaul karo konco2 sekolah'e.. iki tentune mesak'e anak to

4. Adaptasi
Nah iki bedo uwong bedo masalah'e.. ono uwong sing gampang adaptasi, ono juga sing sebaliknya. Kui tergantung kowe'ne? Ojo gampang men-judge diri sendiri, yen gampang adaptasi, biasa nang luar negeri, biasa adoh karo keluarga, dsb. Survey membuktikan bahwa orang-orang koyo kui malah kebanyakan punya sifat 'Home-Sick' tinggi. Terus salah ? ora sama sekali, mung makstu'ku siap-siap lan ati-ati, nah nggo ngantisipasi iki; buatlah rumah mu senyaman mungkin, se-homy mungkin.. sehingga anak bojo lan kowe'ne betah.Iki rodo iso ngurangi penyakit 'home-sick' kui mau.Dadi urusan ngene kui, butuh biaya UNLIMITED lo.. dalam artian; soal membuat suasana nyaman ditempati dan mengurangi 'home-sick' ini butuh biaya un-capped alias ojo dibatesi. Soal'e pada akhirnya sing keno akibat'e yen ora kowe yo anak-bojo mu -- berarti pengeluaran tambahan maneh to

5. Singgahlah di suatu negara apes'e 2-3 tahun
yen iso netap nang suatu negoro kui minim 2-3 tahun, yen wis ora kuat tenan yo apes'e 1 tahun. kenopo setahun. Aku ngomong dalam tempo minimal setahun kowe bakalan setidaknya reti workflow kerjo, tipikal wong kerjo nang perusahaanmu lan piye negosiasi dengan mereka. Yen punjul seko setahun kui model;e isih tetep ngono.. metu wae, berarti kowe ora cocok. Dipekso luwih suwe juga mesakke kowe lan keluarga to ? setahun kui waktu yang cukup nggo adaptasi (full adaptasi), kudune selepas kui, yen kuat yo lanjut.. yen ternyata memang model/sistem'e ora cocok meki kowe wis iso adaptasi ro gawean.. yen aku yo metu. Ora ono positif'e diterusno.. soal kondite lan elek nang CV.. aku luwih ndelok'e quality of life... ngopo diterusno yen akhirnya kowe mung nggresulo, kekeselen kerjo, lan loro-loro'nen tok? 

6. Wawasan
Kembali tergantung dewe'ne.. seperti tak tulis mau. Ono joga wong sing wis kerjo nang LN tetapi wawasan'ne isih 'kacangan', iki kembali soal 'gawan bayi', yen wis asli gawan'e ngono yo arep dipeyek'e yo tetep wae susah

7. Dolan-dolan
Dolan-dolan yo ono positif'e nggo refreeshing.. tetapi akibat'e yo pengeluaran juga kan ? sedikit banyak ada pengaruhnya lah, terlepas kecil prosentase'nya

Nah kui mau sedikit soal POSITIF lan NEGATIF'e kwerjo nang LN. Kesimpulan akhir sing iso diambil.. semua tergantung kowe'ne, ono beberapa orang sing seneng.. ono juga sing akhir'e bali nang Indonesia. Tetapi pada akhirnya/intinya.. lebih dari 65% sing tak delok.. kabeh bali nang Indonesia, terlepas karena wis tuo, ora betah utowo pingin ngoyak karir lan dudu duit maneh. selebihnya tetep tinggal dan dadi warga negara liyo/pindah kewarganegaraan. 
Nah kerjo nang LN kui berarti kudhu disiap'ke mateng-mateng tenanan. Mental lan Fisik, ora gampang lan ora susah juga.. kabeh mau relatif, gampang istilah'e yen memang kowe 'click' karo negara'ne.. susah yen kowe utowo keluarga 'ora click' karo negara'ne.. nah soal click ora clik iki kudu dipikirno dan disip'no semenjak debelum ngambil keputusan meh kerjo nang LN. Terus disiapno PLAN B juga, piye lan kepiye yen terjadi sesuatu. Aku model orang sing 'WHAT IF', dadi ora ndelok sesuatu secara gampang, luwih dipikir dowo lan adoh yo.. kembali kui mau, tergantung tiap orang

Aku ora mencoba menggiring pembaca nggo melu opo pendapat lan pikiranku, semua mung kudhu dipikir mateng. Kerjo lan urip nang LN kui dudu mung soal kowe karo kantor tok, tetapi luwih soal anak-bojo bakalan betah ora, soal'le yen mereka ora betah, berimbas nang gawen-mu juga to? begitupula sebaliknya.. 

Rabu, 30 Januari 2013

Cobaan demi cobaan 2013

iki aku ora reti kudhu nulis mulaine kepiye, taun 2013 iki tak pikir adalah awal yang baik buat ku.. awal sing iso nggo dadi patokan paling anyar lan melangkah menuju ke arah sing luwih apik..

aku metu lan pindah kumpeni anyar nang akhir 2012, awal 2013 tentune ono harapan anyar lan aku berharap okeh seko kumpeni anyar, 
- progres'e lambat nganti saiki
- ngurus ngundang bojo
- ngurus SIM
- anak'ku kudu melalui serangkaian tes nggo ndelok kepastian sak'janne ono opo..

kabeh iku mau gawe mumetin pikiranku saiki, kok taun iki iso ngene.. aku mung berharap terus Gusti bakal lindungi aku lan keluargaku.. aku isih berpikir positif soal taun 2013 iki soal'le aku ndelok kedepanne bakalan terang benderang kanggo aku lan keluarga.

iki sak'janne urip ku kie meh digowo nang endi... aku dewe yo bingung Gusti..

Gusti paringono dalan padang..

Minggu, 27 Januari 2013

weekend

weekend wingi aku mung teturon nang apartemen, tetapi ono sedino sing kudhu metu karo konco, asli ne males bgt sakjanne wingi metu amergo luwih asik nang apartemen

yen prei nang apartemen ngopo? yo mung turu, nonton tv, skypan lan internetan

ora bosen? blas ora bosen, malah seneng

ora metu2? yo metu yen meh holek mangan

ora pingin dolan? ora, meh dolan nang ndi ro ngopo

ora pingin dolan ro konco? blas, males

knopo males? soalle yen nang apartemen iso males2an, kui sing digoleki je

males2an pie? turu telat lan turu iso mblandang :)

yen ngenet opo ae? google, fb, detik, lan skype

skype'an ro sopo? bojo lan ibu

fb an? yo mung moco updatan status konco2 ae

nonton tv? yo nonton film

mangan? metu golek mangan, dibungkus dadi 2 opo 3, skalian nggo sore utowo esuk

knopo? males bolak balik, kesel le mlaku

yen sok nduwe mobil po yo meh nang njeron terus? iyolah, kecuali ono keluarga mengko, yo diajak dolan2

kangen ra ro keluarga? rasah takon, yo teranglah kangen

wis suwe yo? wislah, meh 3 sasi kok

la konco liyane malah ktemu 6 sasi pisan yo biasa wae? kui urusanne dewekno, pendak uwong bedo2; yen dewekno iso ngono yo apik

ora seneng kumpul2 bareng kah? ora

knopo? mungkin wis kit mbiyen ngono kok

ora wedi didoh konco? knopo wedi, wong aku yo ra milarani dewekno kok wedi didoh, wong ngrasani yo ora

wis pernah kumpul2? yo uwislah, tapi yo kesel juga bakno; wayahe istirahat yo nggo istirahatlah

nuwun interviewne? podo2

Selasa, 22 Januari 2013

Ngurus SIM

Ngurus SIM nang kene kie jan telek tenan, angel'e koyo ngurus opo wae.. kudhu anggo fotokopi iki, surat asli iki, surat golongan darah, foto, terjemahan... iki sak'jan ne meh ngurus visa opo meh gawe SIM to ??

telek tenan, prosedur sing gawe pcah ndase tenan.. durung kui nggo njupuk lan nggawe kui, kudhu mrono mrene rak karuan kesel lan gawe mangkel thok ! ora gek ndang gas gis.. malah ngobrol, SMS, FB lan liyan'ne.. dadi asli nang kene kui kudhu dadi wong sak sabar-sabar'e tenan. kudhu kah aku melu nyantai.. padahal yo ra iso..

durung kowe kabeh reti yen nang ruangan kantorku, ruangan kok iso anget, ora ono AC babar blas, dadi'ne kadang malah kemringet cobo, ora mung kui.. komputer're berdebu lan ora padang blas.. yo ketok'e sih wangun nang ruangan.. tapi malah ndagel.. ra karuan!!

Rabu, 16 Januari 2013

makaryo dino iki

Dino iki mau asli aku blas ora ngopo-ngopo nang kantor, mbuh amergo ra ono semangat opo mergo gantuk. Wengi'ne kan aku turu jam 5 sore lan tangi jam 9 wengi, seko jam 9 nganti jam 3 esuk asli blas moto iki ra iso diajak turu. ketap ketip ora iso ngopo-ngopo, dadi yo mung ngelok internet, sinau lan mbuk klesak klesik tok. Kui mau nganti jam 3 esuk, bar lepas jam 3 esuk lagi moto rosone ngantuk banget, aku wis ngroso iki bakalan dadi masalah mengko nang kantor..
Tangi turu jam 6 lan langsung adus, mangan lan mangkat nang kantor bareng konco (amergo isih nebeng), tekan kantor jam 7 an esuk lan langsung nang ruangan, amergo ruanganku saiki anget howo'ne, dadi roso ngantuk kie jan asli gawe susah moto iki ben tetep melek. Terang ae lagi pirang menit, mung angop tok aku.. pingin turu. Akhir're yo wis.. tutup pintu lan turu nang kantor nganti awan, asli tangi temenanan moto iki jam 1 an. dadi nang kantor effektifnya mung 2 jam, amergo jam 3 wis bali.
tekan kosan yo mangan seo, endok, tahu anggo sayur pare. wis bar kui adus lan tilpun2 nan dhilit, terus ngetik deh iki blog.. iki mengko jam 10 wengi meh turu ah, ben ora nglangut koyo mau, asli gawe ora kepenak, tetapi memang gawean'ne rodo aneh nang kene iki, mbuh kok rung ono roso pingin melakukan sesuatu sing bedho.. amergo wong-wong'e yo rodo nganehi sitik.
Model'le wong nang kene, ora terbatas karo nasionalitas; kui do ngumpet-umpet ide lan pingin ngerti ide'ne wong liyo dhisik.. kuwi sing aku tangkep, dadi nang kene iki nak iso njupuk ide'ne wong liyo lan dianggep ide'ne dewe.. aku sih ora pati masalah koyo ngono amergo aku yo ora nduwe kekarepan bakalan suwi nang negoro iki, yoo mung mampir ngombe bar kui kudhu mencelat meneh mbuh nang endi mengko kecantol'le
sing iso tak lakukan saat nang kene iki, iso moco okeh paper, buku lan sinau luwih, yen mbiyen kan ora sempet koyo ngono dadine isine mung terimo gawean, dikerjakno lan bar... alias terima order, lha saiki luwih seko kui.. dadi yo disatu sisi aku seneng lah, nduwe wektu luwih okeh

Selasa, 15 Januari 2013

Hari-hari kok membosankan

sak ukur'e aku nang kene meh 3 sasi iki, kok rasa'ne gawean hambar banget yo.. nantang'e kurang, menantan'e mung amergo dateline gawean tetapi ora teknikal banget. Okeh uwong mung omong ngalor ngidul, mosok wingi ketemuan karo wong kontraktor, salah satu pegawe takon biasane anggo software opo.. ?? eng ing eng.. batinku, software opo wae ora penting, sing penting pie menerjemahkan kui di dalam software yang ada..

opo njur nak software A terus iso nglakokno dewe? yo ora laah.. itulah ada peribahasa, 'Man Behind The Gun'; ora penting pistol'e kui modern opo kuno, yen wong'e ora iso nggunak'ke yo podo wae

ckckck.. goblok kok dientek-entek'ke :)

Minggu, 06 Januari 2013

sepi

judul iki kali pertama mungkin taun anyar 2013, judul sing pantes saiki amergo cen rosone aku kesepian. natal karo taun baru blas ora ngrayak'e koyo biasane, mungkin jal iki sing kepisan nang uripku ngrayakke sesuatu sing biasane rame lan ono seseorang tapi iki dewean

taun anyar juga ora sesuatu sing gedhe nang kene, biasane aku ndongo bareng tapi kali iki ndongo dewe, wis ameh 3 sasi aku dewean, meh wis kesuen dewe nang kene iki; susah lan seneng kabeh dikabarno seko tilpun, sms, lan bbm. ora punjul lan ora kurang

aku kangen balek jogja, balik nang jogja lan ngrasakke santai lan kepenak. mbuh kapan ngurus keluarga ben iso mrene segera, ben iso barengan lan iso kumpul meneh dadi siji

soyo suwe soyo ora kepenak, atine ora seneng amergo kabeh bareng keluarga lan akune dewean

mugo2 keluargaku gek ndang kumpul

Rabu, 02 Januari 2013

Mantan bos besar mundur

Edan ! lagi wae aku mbuka situs social networking professional, mantan bos besar resigned seko kumpeni sing mbiyen aku kerjo juga..
edan edan tenan... dewekno jan asli resign kit desember wingi, memang berat iki ono opo kok iso wolak walik'e jaman
perusahaan kui mbiyen apik banget, saiki okeh banget sing mundur lan metu seko kono.. mbuh knopo kok iso ngono
bos kui dikenal sebagai RCP

Selasa, 01 Januari 2013

Tahun 2013

Pergantian tahun, dari 2012 menunju 2013

malam ini adalah kali pertama dalam hidup saya dimana saya melewatkan pergantian tahun sendirian, sendiri dan jauh dari keluarga, teman dan sanak saudara. Apak ada yang hilang jikalau ada pertanyaan demikian ?
tentunya ada hal yang hilang dalam diri saya, tahun baru, pergantian tahun, menuju tahun yang baru adalah sesuatu yang mungkin biasa bagi beberapa orang... tetapi bagi keluarga saya adalah saat yang sangat penting dimana biasa kita berkumpul untuk berdoa bersama, berdoa bagi kesehatan semua, kesejahteraan semua, perlindungan buat semua. Itu bukan hal yang biasa tentunya, bagaimana memaknai pergantian tahun bukan dengan hura-hura, tetapi memaknai dimana kita berterima kasih atas perlindungan Tuhan selama tahun 2012 dan meminta pertolongan dan perlindunganNya di tahun 2013. Saya harap tahun 2013 adalah tahun dimana menjadi baru, tahun dimana semua lebih baik dari sebelumnya, bukan hanya buat saya pribadi tetapi juga buat keluarga. Tahun dimana saya juga bisa berkarya lebih dari sekedar tahun 2012

Tahun 2012 banyak hal dimana merupakan tahun kerja keras bagi saya dan keluarga, tahun dimana cobaan seakan tidak pernah usai dan sangat berat untuk berputar degan cepat. Banyak hal terjadi di dalam keluarga kami yang membuat kami seakan sangat sulit untuk melewatinya, syukur atas perlindungan Tuhan kami dapat melewatinya. Tahun 2012 adalah tahun yang tidak akan kami lupakan.

Tuhan, semoga tahun 2013 adalah tahun petikan hadil kerja keras kami dan laku tapa selama tanhun 2012. Tolonglah dan bantulah kami selalu. Amin