lewat taman memorial

dino iki mau aku nglewati taman memorial, meh ndeleng reliant stadium kie koyo pie..

wektu nglewati taman kui aku langsung kepikiran gek jaman biyen mlaku2 mrono karo keluargaku.. ati iki rasane keloro loro; isih eling aku jaman mrono numpak sepur, nang kebun binatang, ngguyu bareng.. duuh gusti, aku wis tambah ra betah nang kene, ora mung kui mergo mlaku ngono tapi karo mikir sawah..

rasane wis ora karu karuan ati iki, ora nikmati babar blas lan rasane jan ora kepenak !

gusti, paringono dalan terang

bajingan tengik

kenopo subyek'e bajingan tengik? dini iki aku cerito uneg unegku karo bojoku; pancen wis ora iso tak tompo meneh keadaan ngene iki; remuk tenan kok.. turu ora tenang, ndak pirang menit ono email, ndak pirang menit kui juga isine aneh2 ae

pancen bajingan tengik, asu ! asu lan bajingan tengik iki kanggo keadaan sing ngene iki, ora nggo sopo2; lha gawe mangkel tok

pikiran ora sumeleh malah tambah ndodro ra jelas lan ora karu-karuan; kabeh mau kudhu kepie maneh ? aku kurang opo maneh ? arep njaluk opo maneh ? wis babak bundas to pikiranku..

iki ki meh nganti kapaaaaannnn...!!!!!!

urip sak madyo

aku dino iki ngroso keloro loro, 2 traktor lagi macul sing 1 traktor lagi arep mlebu nang sawah

awakku kesel banget; aku koyo ra nduwe urip; dino dino mung isine loro ati lan kurang turu; opo iki sing jenenge urip mampir ngombe? opo iki sing jenenge urip kui tergantung dewe nikmati gawean ? aku ngroso ora

awak lan pikiranku kesel banget, isine mung jan ngantuk lan kesel; ora pikiran, ati lan awak.. kabeh kesel

anak bojo nang indonesia
ndak dino mlebu kantor, ora setu yo ora minggu
pikiran mikir sawah lan nyiapno data; probabilitas lan kabeh kabeh'e

aku ra iso suwe suwe ngene iki, atiku wis koyo digaris garis, pikiran koyo dicacah cacah, awak koyo mung dikon mlayu terus, aku ra iso nikmati opo kui spring, summer, winter, sasi april, juni utowo desember

aku nganti ora mikir kapan ulang tahun, kapan prei, kapan natal, kapan kudu nang grejo.. aku kangen kui kabeh; ngroso kangen masa masa kui.

batin atiku wis keloro loro; pikiranku wis mbundet, awakku ora nambah lemu, keluarga adoh, kabeh mau mung isine lelah...

gusti, yen aku dikon ngene terus, aku wis ora kuat, ora iso, ora menungso meneh.. wis koyo zombie lan robot/ mesin

isine kerjo kerjo lan kerjo tur ora ono leren'ne meneh.. opo iki sing mbok karep'ke nang aku dikirim nang kene?? dungo ku ra dijawab jawab, kabeh mau mboh nang endi;; kowe nang endi aku yo ra reti.. awakku wis remukd gusti

nyangkul meneh

wis nyangkul meneh !!!!! ora leren2 awak iki, nyangkul terus gaweanne..

buajingan !!!!

....

kurang ajar

asu ! wis jam siji mau tak kandani lan sepakat bahwa landing 5 kaki ditambah; kok yao lagi saiki tilp ngalor ngidul bingung dewe.. lak yo bajingan !!

wis tak andani lan tak pikir iso mikir dewe; amergo bocah'e jare pinter, aku terlalu percoyo, bakno koyo tai ! ora reti lan bingung aku komunikasine ki pie ngono lo nang sawah; kok ora iso integrasi siji lan liyone, kabeh mlaku dewe2 lan ora takon ngalor ngidul.. jan buajingan tenan

mangkel ku okeh banget amergo ora iso diatur tur sok tau; mbok yo anggo utek sithik ngono lo, ora kakean sing sing, browsing, facebook, utowo liyone.. iki bisnis serius lan butuh wong sing serius; ora sak karepe dewe, la yen ngene ki asli ciloko kok.. ora mutu tenan.. kudune ki ndang sekolahno;

wong kene kie arang sekolah dadine yo mung ngono2 wae, ora dong, mumet, sok tenang, ora reti esensi gawean bahwa kudu sinau sing tenan ! mangkel tenan aku iki sak janne.. ora sithik mangkelku

nyebahi

dino iki mau asli mung nyebahi, aku nganti mangkel banget ! lha pie, turu nganti jam 11an, tak pikir kabeh oke.. trus meh adus; eeeee henpon bb bakno mati, pantes ra krungu kabar opo2

sing diwedeni kie rak yen ono tilp trus ra keangkat amergo henpun remuk kui, wis tak restart.. ngising ! malah suwi bgt loading'e... njaluk'e opo sih ??? opo kurang sabar aku sasen sasen dokoyok ngenek'ke ?? opo kurang nrimo aku.. heeehhh ???

asli dino iki dino nyebahi; aku ben dino mung ngomong dewe, nglamun, asu jan marai edan !! liyone durung ono jawaban, lhak yo kenthir.. iso mati edan aku nang kene, njalukmu kie opo heeh ? njaluk aku mati.. yo gek ndang dijipuk ae.. rasah kakean sing sing.. gawe mangkel !

asu tenan.. ora leren

asu bajingan..!! ora leren tenan iki, siji rampung, sijine mumet lan sijine ora dong gek ngopo saiki; la nak ngene ki jan gawe tambah ra betah kok.

pie le arep leren lan istirahat wong ora tau bar-bar.. terus ae ra ono rampung'e.. asli kesel tenan awak iki ora ono istirahat'te babar blass.. kabeh mau mung gawe mangkel lam gawe nggresulo nang ati... asu asu !!!!

asu tenan

esuk esuk ditilpun jam 2 esuk seko sawah, macul'le salah.. munggah terus nganti keno tanggul ! asu ! asu !

aku wis ngomong yen butuh medun ganti sudut gen ora keno tanggul; e sing siji ngeyel lan sijine mbuh ngopo.. ora peduli..

ngene iki sing aku paling ora seneng amergo do ora iso ngerti maksutku; mangkel aku amergo ngene iki; wong sing ngeyel kui susah didik didikanne; wong aku kie wis ngomong ping bola bali; yen kui kudu didon'ke !!!!!!! asu !!!!

wis ngono ra ono jawaban meneh seko liyane !

sayah banget

dino dino aku ngroso awak tambah sayah lan pikiran dadi tambah ruwet alias ora tertarik meneh nggo nerusno kerjo nang kumpeni iki,

iki kumpeni wis koyo ora nduwe prospek nggo aku, aku ngroso ora iso sinau luwih seko kene..

golek lowongan lan okeh banget sing wis tilpun nang aku, tapi kabeh kangelan wektu ngomong soal sponsorship lan paket expat,

pingin'ne podo paket lokal; yo paket lokal wae tetep butuh sponsor meneh, memang iki negoro'ne sopo..

 

aku wis jenah lan wis ora ndeleng ono masa depan kumpeni iki, kabeh duit mlayu nang project sing bakalan ora jelas jluntrung'e;

bener-bener wis asli 'gambling' sing jelas bakalan nyerot duit luwih akeh; padahal jelas jelas okeh project sing mungkin gedhe biaya'ne, tetapi luwih 'sustain'

tinimbang iki...

 

aku wis ora reti meneh iki meh dadi opo mengko kumpeni, jan bobrok njobo njero..

mugi-mugi Gusti gek ndang ngrungokno dungo'ku...

 

amin

 

ra menarik

saiki dino setu minggu aku nang kantor,

ora mergo ngopo-ngopo, tetapi aku ngroso yen dengan nang akntor, seku iso mbuang wektu sing ono

lan setidak'e iso ngerjak'ke liyone, gawean kantor sing mungkin rung rampung

 

tetapi sak janne aku wis ora jenanh nang kantor iki, wis ora menarik babar blass...

 

anak kangen

mau bengi aku skype'an karo bojo, terus aku njaluk video call, amergo wis suwe ora ndelok anakku. banjur dewe video call lan anakku no 1 ndelok aku mung ngawaske aku terus, meneng ae.. rasane koyo dewekno ki ngomong 'kangen' tapi kan amergo isih cilik rung reti kosakata kangen.
banjur meneng ae lan ndelengke nang kamera terus; trus bojoku ngajak dewekno berhitung boso inggris, pinter banget.. wis iso ngitung lan nyanyi.
trus ndak kamera dipindah, dewekno ngoyak lan pingin ndelokno aku, wektu nangis lan ndeleng aku terus meneng nangis'e
njur wektu ndeleng fotoku, ngomong 'papah.. papah.. papah..' duuh roso ati iki kelaran laran rasane; isih cilik tapi ngerti bapak'e, ngerti sing didelok lan diajak ngomong..
wektu ndak iso diputer lan aku bersyukur iso tetep ndelok anak anakku tumbuh, aku ra pingin kelangan setiap momen dalam hidup mereka..
gusti....

ulang tahun

tanggal 10 april wingi ulangtahunku, okeh konco2 ngucapke selamat karo aku via SMS lan FB, ati rasane seneng amergo ulangtaun iki aku dewean lan ora ono sopo2.

kado paling spesial seko mamahku lan mbakyuku sing eling ulangtahunku; rasane seneng banget. amergo keluarga isih eling kapan aku ulang tahun

taun iki taun pembaruan, golek kumpeni anyar, pengalaman anyar, gaji anyar lan kehidupan yang lebih baik.. urip sing berkualitas ! manfaat'ke wektu sing ono dengan penuh kualitas !

seneng rasane yen iso ulangtaun nang jogja sak'janne..

dino senen

dino senen iki dino sing paling nyebahi, okeh tumpukan gawean tikno mung kui2 wae.. asli ora ono ilmune blas.

sing mesti tak arep2 yen dino2 kerjo ki malah dudu gawean utowo kabar kantor, nanging jawaban nggo lamaran.. ditompo utowo ora, mung kui wae sing marai iso gawe penyebar semangatku

ngenteni

koyo ngenteni tukuling jamur ing mongso ketigo
aku iki prasasat loro tanantuk janji

okeh tulodo
wong demen cidro, uripe rekoso

hadiah Paskah

kamu harus merubah cara pandang
wong kerja sesuai dengan jurusanmu

Paskah

selamat PASKAH !!

 

Paskah taun iki dewean

Paskah taun iki ra nang grejo

Paskah taun iki adoh anak bojo

Paskah taun iki adoh karo keluarga

 

Paskah taun iki ora nyenengke

Paskah taun iki ora semangat

Paskah taun iki ora rame

Paskah taun iki ora plong

 

Kapan koyo ngene ki rampung'e

Kapan koyo ngene ki ndang bubar

Kapan koyo ngene ki ben ndak wis

Kapan koyo ngene ki UWIS UWIS UWIS !!!!!!!!!!!

isi ati

sesasi uwis seko aku menyang indonesia,
sesasi uwis aku ngalami urip dewe,
sesasi uwis aku diuji ngurusi omah,
sesasi uwis aku wis ora sabar lan gundah

duit koyo wis ora dipikir maneh,
duit ora iso tuku kesenengan,
duit ora biso gawe ati seneng,
duit ora iso nggo ngganti kesepian

dino sore ngene mung lingguan nang njobo,
dino sore ngene mung ngrokok,
dino sore ngene mung meneng ae,
dino sore ngene blas ora ngobrol langsung

aku sumpek
aku kesel
aku gundah
aku rampung

gusti kowe nang endi
gusti nopo ra njawab
gusti nopo aku mbok koyo ngenek'ke
gusti jawab aku

meski tlah jauh

kadang angan
terbang jauh keawan
rasa rindu kian melawan
dingin dan kelam remukkanku didalam

kadang murung, meluap tak terbendung
rasa sesal semakin menurun, sejak kau pergi
berlari dan menangis...

ref.
meski tlah jauh kemana, kau coba tuk sembunyi, suatu saat nanti akan kembali.. jua..oleh cinta

telah lama, kabar menghampar
namun kisah kita takkan mudah terlupa

ref.

ilang kabeh

edan.. ilang kabeh file lan software sing tak simpen okeh banget nang lapie; karo pdf2 barang; ono 60 giga ilang !!!!!!

asli nggo nggolek'e wae perjuangan banget malah ilang kabeh saiki

rasane kangen banget

mbuh knopo tapi rasane aku kok kangen banget karo anak anakku yo, ndelok fotone lan video karo suarane koyo pie ngono rasane..

mengko tak ceritani meneh

komplain vs fakta

aku ora reti secara pasti yo bedo ne komplain terus mbik fakta; masalahe kok koyone aku okeh komplainngalor ngidul, tetapi aku rumongso bahwa aku ora komplain tapi ngomongke suatu fakta

pie dudu fakta yen pancen salah kok, aku cobo ngomong nang forum meeting lan ora ono sing nggatekno lan cuek; padahal kui mau fakta sing bener bukan komplain, iki misal'le

1. ora ono SOP sing jelas, sample kui dijupukndak 30', 60', opo ndak 90' ?

2. peta kudu warna, yen aku hitam putih ae amergo wong sawah gen iso ngeprint yen printer b/w

3. survey sing pener nggo diupload kui md, inc, azi

4. wong nang sawah kono kudhu ditraining, kurang bgt teknikal'le

5. soal perubahan target, sing ndadak anggo proyeksi

6. jogo warung tapi kon ngurusi kabeh, la sing 'umum' kui gaweanne opo

7. soal pihak ke 3, sing arep diilangno

8. yen meh landing, prosedur sing pasti ra ono

9. gawe peta sing ora ono direction

10. real time nang software sing 3d

cobo kui mau sing aku isih eling ae aku setidakke wis nulis 10 minim; aku percoyo okeh sing aku wenehi masukkan anggo dasar fakta ! meneh, iki ora komplain, tapi okeh sing ora bener.. tapi opo cobo.. ora dirungokne lan ra digagas

aku kie wis nganti umbelen nggonku sing ngomong, tapi kabeh mau mung dilebokno kuping kiwo metu kuping tengen.. kesel awakku ndeleng koyo ngene iki. Gusti...Gusti...

uwis ora nduwe niat

urip ku nang kene wis ora ono niat nggo tetep bertahan, ora ono sing iso gawe aku tetep pingin bertahan nang kumpeni iki

okeh banget sing gawe pikiranku judeg lan ora betah maneh, satu kata : CUKUP !!

dongo ku marang gusti mung kepie aku iso gek ndang lungo seko kumpeni iki sesegera mungkin, amergo wis ora sehat maneh, ora mung nggo aku ne tetapi nggo kabeh kabeh'e

rasane mung ora krasan, ora semangat lan ora nduwe passion koyo jaman mbiyen; kui mau amergo ora ono direction sing jelas.. macam tersesat nang hutan tapi ra nggowo kompas, dadi kumpeni iki koyo ilang orientasi maneh..